دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور تاکیدکرد
لزوم همکاری تمام دستگاهها برای اطفای حریق جنگلها
جمعه هفته گذشته شاهد آتشسوزی در منطقه گچساران استان خوزستان بودیم و با گذشت کمتر از یک هفته در دو استان کهگیلویه و بویر احمد و بوشهر نیز شاهد حوادث مشابهی هستیم اما نکته حایز اهمیت در تمام موارد حریق رویشگاههای زاگرس تاخیر در اعزام بالگردهای آبپاش است. دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور ضمن اشاره به ماده ۴۷ قانون حفاظت و بهرهبرداری از جنگلها و مراتع میگوید: بر اساس این ماده تمام سازمانهای دولتی موظف هستند امکانات و تجهیزات خود را هنگام آتشسوزی عرصههای طبیعی در اختیار سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری و منابع طبیعی قرار دهند.
هادی کیادلیری در گفت و گو با ایسنا با بیان اینکه ۸۳ درصد منابع طبیعی کشور جزو منابع ملی است و تمام مردم کشور از آنها ذینفع و تمام سازمانهای دولتی نیز در قبال آن مسئول هستند، اظهار کرد: براساس قانون نهادهای دولتی مانند هوانیروز باید امکانات و تجهیزات لازم برای مهار آتشسوزی مانند بالگردهای آبپاش را در اختیار سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری قرار دهند تا عدم برخورداری این سازمان از امکانات لازم را جبران کنند درحالیکه شاهد تعلل در اعزام تجهیزات و بالگردها به مناطق شعلهور شده هستیم.
رئیس سابق انجمن جنگلها در ادامه تخصیص نیافتن بودجه و تعلل در رعایت دستورالعملها را از دلایل تاخیر در مهار آتش دانست و تاکید کرد: رفع موانع اداری پیش از وقوع چنین رویدادهایی، وظیفه سازمان جنگلها است تا در صورت بروز آتشسوزی در عرصههای طبیعی بالگردهای آبپاش و امکانات و تجهیزات لازم جهت مهار آتشسوزی بهموقع اعزام و عملیات مهار آتشسوزی آغاز شود چراکه مشکلات اداری بین سازمانهای دولتی ۱۰۰ درصد میتواند به رویشگاههای زاگرس آسیب برساند.
شناسایی کانونهای مستعد آتشسوزی از راههای پیشگیری از حریق جنگلها
کیادلیری یکی دیگر از علل تعلل در مهار و مقابله با آتشسوزی جنگلها و عرصههای طبیعی را عدم پایش، کنترل، نظارت و شناسایی کانونهای مستعد آتشسوزی برشمرد و گفت: متاسفانه ما زمانی به فکر میافتیم که آتشسوزی اتفاق میافتد و پس از آنکه آتشسوزی مهار میشود آن را تا آتشسوزی سال آینده رها میکنیم.
وی ادامه داد: سازمانهای متولی حفاظت از جنگلها و عرصههای طبیعی باید با بهرهگیری از فناوریهای جدید و کنترل و پایش مستمر، کانونهای مستعد آتشسوزی را شناسایی کنند تا برای مواجهه با چنین حوادثی آمادگی لازم را داشته باشند.
دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور در پاسخ به این پرسش ایسنا که مردم و سازمانهای مردم نهاد در مهار آتشسوزی در عرصههای طبیعی چه نقشی دارند، ضمن بیان اینکه بنابر گزارشهای سازمان جنگلها حدود ۹۰ درصد آتشسوزیها منشا انسانی دارد، اظهار کرد: مهمتر از این آمار باید انگیزه آتشسوزی و دلیل آن را مشخص کرد تا بتوان برای مقابله به آتشسوزی راهکار ارائه کرد.
وی در عین حال گفت: آنچه بیش از نقش مردم در مهار آتش اهمیت دارد، افزایش آگاهی مردم پیش از وقوع حادثه است چراکه مردم بدون هیچ آموزش و با کمترین امکانات نمیتوانند نقش بسیار موثری در اطفای حریق ایفا کنند.
ضرورت آموزش مردم برای پیشگیری از آتشسوزی جنگلی
کیادلیری در ادامه توضیح داد: سازمانهای مردم نهاد و رسانهها باید در زمینه آموزش، اطلاعرسانی و افزایش آگاهی مردم نسبت به خطرات ناشی از وقوع آتشسوزی در عرصههای طبیعی اقدام کنند همچنین مدام رفتارهای پرخطری که میتواند در عرصههای طبیعی منجر به آتشسوزی شود را به مردم گوشزد کنند.
تغییر الگوهای آتشسوزی درپی تغییرات اقلیمی طی دهه گذشته
دبیر مرجع ملی کنوانسیون تنوع زیستی کشور با اشاره به افزایش دما و کاهش بارندگی در زاگرس طی سالهای اخیر، گفت: بهدنبال تغییرات اقلیمی در دهه گذشته میزان دما ۱.۳ سانتیگراد افزایش و میزان بارندگی ۷۰ میلیمتر بهطور متوسط در زاگرس کاهش یافته است البته این میزان در سالهای مختلف متفاوت است اما روند رو به گرما و خشکی بیشتر است.
وی اضافه کرد: تجربههای سالهای اخیر از لحاظ تغییرات الگوهای آتشسوزی از جنبههای زمانی، مکانی و شدت و حدت آن در کشور نگران کننده است چراکه هیچگاه در فصل بهار شاهد آتشسوزی در شمال کشور یا آتش سوزی در این سطح و وسعت در زاگرس نبودهایم اما در سال جاری چنین اتفاقی رخ داده است که نشان از تغییر الگوهای زمانی و مکانی آتش سوزیها دارد بنابراین از این پس وقوع آتش سوزی در جنگلهای کشور را باید یک امر معمول بدانیم و برای مقابله با چنین حوادثی در آینده آمادگی لازم را داشته باشیم.
تاثیر آتشسوزی جنگلی بر گیاهان و حیوانات
کیادلیری در پایان در پاسخ به این پرسش ایسنا که آتشسوزیهای اخیر در رویشگاههای زاگرس چه خساراتی را به تنوع زیستی وارد میکند، گفت: با توجه به تغییر الگوهای زمانی، مکانی و شدت و حدت آتشسوزیهای اخیر در زاگرس، بسیاری از نوزادان حیوانات و تخمهای پرندگان در این شرایط آسیب میبینند چراکه توان فرار از آتش را ندارند البته آتش با این وسعت، خطری جدی برای کل تنوع زیستی محسوب میشود بهویژه پوششهای گیاهی - که طی سالیان سال با آتشسوزیهای طبیعی که سالانه در جنگلها رخ میدهد سازگاری پیدا کرده و قابلیت بقا در این شرایط سخت را بهدست آوردهاند- از بین میروند. در واقع این نوع حوادث ژنهای غالب و خوب که بویژه برای گونه های نادر بسیار حایز اهمیت هستند را نابود میکند بنابراین آینده این اکوسیستمها میتواند بر اثر چنین آتش سوزیهایی با مخاطره مواجه شود.
انتهای پیام