Ανόρθωση: Μεσαία γραμμή άλλων κυβικών

Η πρόθεση Τιμούρ είναι για σοβαρή ενίσχυση ποιοτική και ποσοτική

Το πρώτο κομμάτι ενός προγραμματισμού στο ποδόσφαιρο, νοουμένου πως τα πρόσωπα που τον διευθύνουν μένουν ίδια, είναι το να διαπιστώσεις τις ανάγκες σου και να προσπαθήσεις να τις ικανοποιήσεις. Στην Ανόρθωση είναι φανερό πως το κομμάτι που θα το ήθελαν καλύτερο είναι κάπου εκεί στη μεσαία γραμμή για πολλούς λόγους.

Εξηγούμαστε: πρώτα απ’ όλα είναι ο, τύπου, Πόποβιτς παίκτης που υπήρχε στο πλάνο το Γενάρη και τελικά δεν αποκτήθηκε. Τον χρειαζόταν ο Κετσπάγια τότε, σαφώς τον θέλει και τώρα. Επίσης ο Βασιλακάκης ήδη αποχώρησε και επίσημα ενώ του Ράγιος είναι στάσιμο προς το αρνητικό. Βάλτε στην εξίσωση και τους τραυματισμούς που έβγαλε ο Μαργκάσα και τον περιόρισαν σε εννιά συμμετοχές 11αδας και ο καθένας αντιλαμβάνεται πως χρειάζονται αλλαγές και ενισχύσεις.

Από το πουθενά… Παπουνασβίλι

Η Ανόρθωση είχε πρόβλημα πέρσι όταν η εβδομάδα είχε τρεις αγωνιστικές υποχρεώσεις και αυτό πλήρωσε στο διάστημα που πέταξε στον κάλαθο το προβάδισμά της. Η μεσαία γραμμή ως προς τα τρεξίματα και την κούραση είναι η πιο νευραλγική και φανερά άμα της έλειπαν επιλογές φαινόταν.

Επίσης έψαχνε και έναν παίκτη να κυλά τη μπάλα μπροστά καλύτερα, εξ ου και η συζήτηση του Γενάρη για Πόποβιτς. Το πλάνο προνοούσε δηλαδή χαφ μεταξύ «6» και «8» ούτως ή άλλως. Η αποχώρηση Βασιλακάκη αυξάνει την ανάγκη και ενδεχόμενη του Ράγιος θα φέρει τρεις κινήσεις για εκεί.

Νοουμένου πως οι άλλες δυο ανάγκες, αριστερό μπακ και εξτρέμ, ήδη αποκτήθηκαν με Κορέϊα και Ελουντού, τότε θέλει κι ένα σέντερ φορ για το βασικό πλάνο με τον Σέλιν να είναι επιλογή για «τρίτο στόπερ». Λέμε βασικό γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει σε μια μεταγραφική περίοδο, ειδικά στη συγκεκριμένη που ούτε πότε ξεκινά ακριβώς ξέρουμε ούτε πότε τελειώνει.