Δημοψηφίσματα για τα 750 δισ.;

Και αν οι Αυστριακοί ή οι Ολλανδοί αποφασίσουν να κάνουν δημοψήφισμα για την πρόταση της Κομισιόν, σχετικώς με το πακέτο στήριξης των ευρωπαϊκών οικονομιών ύψους 750 δισ., εμείς τι τους λέμε; Δεν ισχύουν τα «φωνή λαού», «δημοκρατικό πρόταγμα», «οι άνθρωποι πάνω από τους αριθμούς», κι άλλα τέτοια (Αριστερά κι Ακροδεξιά) επικά που ακούσαμε το 2015; Δεν πρέπει να αποφασίσουν οι πολίτες των χωρών πόσα θα πληρώσουν, όταν εμείς κάναμε δημοψήφισμα για το αν θα πληρωθούμε;

Ακριβώς πριν από πέντε χρόνια η «Πρωινή Εφημερίδα της Αριστεράς» διαλαλούσε με πηχυαίο τίτλο ότι «Στην πολιτική η τελευταία λέξη». Στο πρωτοσέλιδο κείμενό της ανέφερε ότι «πολιτικό ήταν ευθύς εξαρχής το ελληνικό πρόβλημα, πολιτική μπορεί να είναι εντέλει και η λύση. Οι πολιτικοί, οι αρχηγοί των θεσμών και των κυβερνήσεων καλούνται πλέον να επισφραγίσουν τη μεγάλη πρόοδο που έχει συντελεστεί στη διαπραγμάτευση και να επιδείξουν την αναγκαία πολιτική βούληση για να κλείσουν τα τελευταία αλλά σημαντικά θέματα που παραμένουν ανοικτά για να ολοκληρωθεί η συμφωνία» («Αυγή» 28.5.2015).

Είναι λιγότερο «πολιτικό» το πρόβλημα των βορείων «συνευρωπαίων», που ως πολίτες χωρών οι οποίες συνεισφέρουν στον κοινοτικό προϋπολογισμό, θα πληρώσουν κάτι παραπάνω σε φόρους για να στηρίξουν τις πληγείσες οικονομίες; Μην ξεχνάμε ότι η σύγχρονη πολιτική γεννήθηκε όταν οι υπήκοοι ευγενείς ζήτησαν λογαριασμό για το τι κάνει ο βασιλιάς τα λεφτά τους.

Ολα τα παραπάνω είναι ανοησίες. Η οικοδόμηση μιας Ευρώπης που θα αντέξει στις σύγχρονες προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης, ανάμεσα στη φθίνουσα Αμερική και στην αναδυόμενη Κίνα, είναι πολύ σύνθετο εγχείρημα που δεν χωρά σε ερωτήματα του στυλ «πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους; Το πρώτο έγγραφο τιτλοφορείται “Reforms for the completion of the Current Program and Beyond” (“Μεταρρυθμίσεις για την ολοκλήρωση του τρέχοντος προγράμματος και πέραν αυτού”) και το δεύτερο “Preliminary Debt sustainability analysis” (“Προκαταρκτική ανάλυση βιωσιμότητας χρέους”). Οσοι από τους πολίτες της χώρας απορρίπτουν την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΟΧΙ. Οσοι από τους πολίτες της χώρας συμφωνούν με την πρόταση των τριών θεσμών ψηφίζουν: ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ/ΝΑΙ».

Μπορεί όμως κάποιοι από τους λαϊκιστές –έχει πολλούς από δαύτους κι εκεί πάνω– να διαμορφώσουν καταλλήλως το ερώτημα που σκαρφίστηκαν οι φωστήρες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, προτάσσοντας μάλιστα στη σειρά των απαντήσεων (άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία) το «ΟΧΙ». Και το 62% ημών δεν θα μπορεί να πει το παραμικρό...

Για περισσότερη αρθρογραφία, γίνετε συνδρομητής στην έντυπη Καθημερινή.