GAMEREVIEW Natùùrlijk was 'Saints Row: The Third Remastered' een goed idee

Na negen jaar komt Saints Row: The Third - het wat kindse neefje van Grand Theft Auto, zeg maar - opnieuw uit voor de consoles van nu. Was dat een goed idee? Per definitie! En in het bijzonder om de redenen die we ontdekten tijdens onze nieuwe speelbeurt van de game.
Je cookie instellingen zorgen ervoor dat deze inhoud niet getoond wordt.
Pas je cookie instellingen hier aan.

Saints Row: The Third is al negen jaar oud, maar het is losweg de krachtigste brok videogame-lulkoek van de afgelopen twintig jaar. Een terugkeer daarvan naar moderne videogamehardware juichen we dus per definitie toe. Waar anders vind je een game waarin je tegenstanders kunt doodknuppelen met een reusachtige dildo? (Een fysieke versie daarvan was in 2011 overigens, I shit you not, een pr-hebbedingetje bij het persexemplaar van de game.) Of schiet je ze de lucht in met een rijdend circuskanon?

Geen GTA-kloon

De remaster van deze glorieus  brutale brok grand guignol kwam zopas uit, en hem afraden zou afbreuk doen aan het unicum dat de game in zijn tijd was. Wel moet je even begrijpen wàt je hebt gekocht wanneer je deze game in je console floept. Wie van Saints Row: The Third een Grand Theft Auto-kloon verwacht, alleen omdat het net als Rockstar Games’ toppers een misdaadgame in een grote open stadswereld is, gaat helemaal voorbij aan de essentie ervan. De allereerste game uit de reeks, uit 2006, probeerde misschien nog de op dat moment eventjes wat verslapte Grand Theft Auto-reeks tegen zijn kar te rijden. Maar waar die referentieserie sindsdien nog verder ging in zijn strakke, naturalistische misdaadvertellingen, trok de Saints Row-serie  resoluut de handrem op terwijl ze tegen tweehonderd per uur over het tarmac scheurde, met Saints Row: The Third (de vierde, uit 2013, was gewoon meer en grootser van hetzelfde) als voorlopig hoogtepunt.

Nèt niet tijdloos

De game ziet er bovendien bijzonder patent uit voor zijn leeftijd: het roemrijke paarse patina waarin de omgeving van de fictieve grootstad Steelport werd getooid is knapperiger, de belichting is meer op punt, en de detailkuur die de makers eraan gaven - in de personage- en voertuigmodellen, in de texturen van de omgeving, in hoe diep je in het decor kunt kijken terwijl je er als een dolleman doorheen roetsjt - doet dit oudje goed. Er is ook veel meer drukte op straat, wat op zich al meer leven in de liederlijke brouwerij brengt.

Maakt dat er, samen met het blijvende crapuleuze appeal van de originele game, een tijdloze titel van? Dat nu weer niet. Je moet er wel iéts voor kunnen verdragen: voor deze nieuwe duik in het glamoureuze universum, waarin jonge meisjes je om een handtekening komen vragen terwijl je een bloederige gewapende overval pleegt, moet je de gewoonlijke kwalen van een remaster erbij nemen. Zoals animaties die niet meer van de tijd zijn, en stugge besturing in zowel het autorijden als het schieten. Maar omdat het Saints Row: The Third is, laten we dat - haha - schieten.

Vergelijk de graphics van vroeger en nu:

Je cookie instellingen zorgen ervoor dat deze inhoud niet getoond wordt.
Pas je cookie instellingen hier aan.

Saints Row: The Third Remastered is uit voor PlayStation 4, Nintendo Switch, Xbox One en pc.