Recensie: Cellist Sheku Kanneh-Mason speelt Elgar

Oktober 1919 ging, onder leiding van de componist, het celloconcert van Sir Edward Elgar in première bij het London Symphony Orchestra. Een eeuw later, juni 2019, vonden de opnames plaats van hetzelfde werk door hetzelfde orkest, nu onder leiding van Sir Simon Rattle, voor de cd die onlangs verscheen op het label Decca.

Solist is de 21-jarige cellist Sheku Kanneh-Mason, die internationaal bekend werd door zijn optreden tijdens de bruiloft van prins Harry en Meghan Markle. Naast werken van Elgar kregen ook composities van Frank Bridge, Ernest Bloch, Gabriel Fauré en Julius Klengel een plaats op deze cd. Het betreft muziekstukken in kleine bezetting met voornamelijk cello’s (in het werk van Klengel zelfs twaalf!).

In deze miniatuurtjes laat Kanneh-Mason zich kennen als een dichter op de cello, mooi van toon en ingetogen van karakter. Het celloconcert van Elgar vormt hiertussen een merkwaardig ‘intermezzo’, want de ‘spierballenbenadering’ door dirigent Simon Rattle lijkt niet aan te sluiten bij de fijnzinnige aanpak door de solist. Kanneh-Mason weet regelmatig op te boksen tegen dit orkestrale geweld, maar speelt hoorbaar tegen zijn natuur in.

Dat de musici van het London Symphony Orchestra wel degelijk in staat zijn/waren tot een poëtischer aanpak kan nog steeds worden beluisterd in hun opname van dit werk onder leiding van Sir John Barbirolli in 1965. Soliste was toen Jacqueline du Pré. Haar interpretatie van Elgars meesterwerk is, mede dankzij de dienstbare opstelling van Barbirolli, nog steeds onovertroffen.

Sheku Kanneh-Mason – Elgar; Decca (485 0241); € 15,75; bestellen: www.deccaclassics.com

”Nimrod” (Elgar)

Allegro, uit: Celloconcert in e, opus 85 (Elgar)

”Spring Song” (Frank Bridge)