Advocaat Bart De Pauw: 'Hij krijgt eindelijk de kans om zijn verhaal te doen'

Michaël Verhaeghe, de advocaat van Bart De Pauw, is blij dat de tv-maker eindelijk zijn verhaal zal kunnen doen in de rechtbank. 'Liever deze doorverwijzing dan een buitenvervolgingstelling.'

‘De raadkamer moet op 8 september nog beslissen of deze zaak voor de rechtbank komt. Maar we staan ervoor open. Voor Bart De Pauw is het de gelegenheid om zijn verhaal te doen. Met alle nuances die daarbij horen. We hebben ons goed voorbereid. We zijn klaar.’

Dat zegt Michaël Verhaeghe, de advocaat van Bart De Pauw.

‘Bart De Pauw heeft lang moeten zwijgen. Nu kunnen we eindelijk een verstandig debat voeren. Daarom vinden we deze doorverwijzing beter dan een buitenvervolgingstelling. Dan zou het dossier dicht gebleven zijn en zou het altijd boven zijn hoofd blijven hangen.’

Waarom heeft het zo lang geduurd?

‘Ja, deze vordering heeft lang op zich laten wachten. Dat is heel spijtig. Want Bart De Pauw heeft bijna drie jaar in het vagevuur moeten leven, terwijl het onderzoek na anderhalf jaar perfect afgerond had kunnen zijn. Het ging steeds over hem, zonder dat hij iets kon zeggen. Wat die vertraging veroorzaakt heeft? Er zijn heel veel zijdelingse discussies gevoerd. Zoals bijvoorbeeld die over de verzegelde envelop van de VRT met daarin de getuigenissen van de vrouwen die zich gemeld hadden bij de vertrouwenspersoon. Was die vertrouwenspersoon gebonden aan beroepsgeheim of niet?’

Als de zaak voorkomt, zal dat zijn bij de correctionele rechtbank in Mechelen. Verhaeghe verwacht voor deze zaak drie rechters. ‘Al vind ik zelf dat het geen strafzaak zou moeten zijn. Maar het zal wel zijn tijd in beslag nemen. Op een uurtje zal het niet voorbij zijn.’

Verhaeghe hoopt dat de zitting niet achter gesloten deuren zal plaats vinden. Daar is soms sprake van om de identiteit van de slachtoffers te beschermen.

‘Dat zou ik echt heel erg vinden. Nadat er zo’n jacht georganiseerd is, zou Bart De Pauw dan uiteindelijk nog niet de kans krijgen om zijn verhaal publiek te doen, maar verplicht zijn om het achter gesloten deuren zijn zeg te doen. Dat vind ik niet kunnen.'