De linkse meute in het VK jaagt op topadviseur Dominic Cummings

In Vlaanderen is Dominic Cummings een nobele onbekende, maar in het Verenigd Koninkrijk zijn hij en Nigel Farrage waarschijnlijk de meest bepalende politieke figuren sinds de eeuwwisseling. Hoewel ze elkaar persoonlijk niet lusten, speelde het duo een essentiële rol in de Brexit-campagne. De pers en het linkse bestel van het VK haten de koele, rationele Cummings waarschijnlijk nog meer dan de flamboyante Farrage.

Sinds deze week ziet links eindelijk een kans op wraak op de strateeg achter de Brexit. Na een lichte overtreding van de coronaregels heeft de progressieve wolvenroedel het bloed van Cummings geroken.

Stavro Blofeld

Cummings wordt door de pers meestal afgeschilderd als het boosaardige genie uit een James Bond-film, de Stavro Blofeld van de Britse politiek. Hoewel hij weinig op het voorplan komt, was zijn rol als stille strateeg van de Brexiteers belangrijk genoeg om er al een tv-drama aan te wijden. “The Uncivil War” van de BBC was geen slechte film, maar voorspelbaar negatief over Leave-stemmers en Cummings zelf.

Cummings zette achteraf de inzichten op paper die hem toelieten de Brexit-campagne tegen alle verwachtingen in tot een goede einde te brengen. Zijn omstandige nota bevat één van de interessantse politieke beschouwingen over deze tijd: “Over het algemeen zijn hoger opgeleiden meer geneigd tot irrationele politieke opvattingen en tot politieke hysterie dan de lager opgeleiden die ver van de macht staan. Waarom? Op het vlak van politieke mening worden zij meer gedreven door mode, door kuddegeest en door het verlangen naar deugdpronkerij over morele en politieke kwesties. Allemaal neigingen die die cognitieve scheeftrekking veroorzaken, groepsdenken aanmoedigen en preciesheid verminderen.”

Je begrijpt onmiddellijk waarom Cummings zo gehaat wordt bij een groot deel van de pers en de weldenkende intelligentsia. De afkeer verminderde niet toen hij Boris Johnson mee aan een spectaculaire zege hielp en daarna zijn persoonlijke adviseur werd.

De rit naar Durham

De vijanden van Cummings kregen deze week hun kans. De linkse krant The Guardian bracht uit dat hij met zijn gezin een rit van 400 km had gemaakt van Londen, waar hij woont, naar een buitenverblijf in Durham. Cummings en zijn vrouw, de conservatieve columniste Mary Wakefield, waren besmet geraakt met Covid-19 en dachten dat het beter was van zich op het platteland te isoleren dan in de stad. De voornaamste reden was bezorgdheid over de kinderen: hij en zijn vrouw wilden dichter bij hun familie zijn in geval ze zelf niet meer in staat zouden zijn voor hun kinderen te zorgen. Jonge nichtjes hadden aangeboden zich over de kinderen te ontfermen, indien Dominic en Mary dat niet meer zouden kunnen. Ze werden echter verklikt door hun buren.

Was die rit een overtreding van de coronaregels van het VK? Mogelijk. De rit van het gezin Cummings kan als een “niet-essentiële verplaatsing” worden beschouwd. Iedereen die niet van slechte wil is, snapt evenwel dat Cummings niet in dezelfde categorie thuishoort als professor Neil Ferguson, die een paar weken geleden ontslag nam als adviseur van de regering wegens een inbreuk op de coronaregels. Niet alleen was Ferguson (“professor Lockdown”) zelf de inspirator van de strenge maatregelen in het VK, zijn inbreuk bestond uit regematige afspraakjes met zijn gehuwde maitresse (hij wordt nu “professor Pantsdown” genoemd).

Cummings probeerde voor zijn gezin te zorgen en bracht niemand in gevaar. Dat hij een boete krijgt is normaal: de regels zijn, hoe idioot ook, de regels. Dat hij hiervoor zijn job zou moeten verliezen, is compleet van de pot gerukt.

Geen verontschuldiging

De jaren van opgekropte frustratie over de nederlaag van het bestel in het Brexit-referendum laten echter weinig plaats voor nuance, redelijkheid of menselijkheid. De pers hakt ongenadig op Cummings in. Hoewel hij zelf geen politicus is, betogen linkse betogers aan zijn huis en bedreigen hem, aangemoedigd door socialistische politici. Progressieve bisschoppen hebben zich al met de zaak gemoeid: zij preken dat de zondaar berouw moet tonen en moet opstappen.

Boris Johnson vindt dat Cummings mag aanblijven. Of dat loyaliteit is jegens de man die hem in Downing Street 10 heeft gekregen, dan wel dat hij gewoon niet zonder Cummings kan, weten we niet. “The Dom” zelf heeft alvast gezegd dat hij niet zal opstappen. Hij weigert zich ook te verontschuldigen. Groot gelijk. Een vader die zorgt voor zijn gezin moet zijn boete betalen indien hij daarmee de regels overtreedt, ook wanneer dat dwaze regels zijn. Maar hij moet zich niet verontschuldigen.