Oud-voorzitters liberale studenten vegen de vloer aan met ‘doeners’ van Open Vld

In een opiniebijdrage voor De Standaard trekken tien oud-voorzitters van LVSV, een liberale studentenvereniging, alle registers open tegen Open Vld, de partij die het dichtst bij hen aanleunt. De ondergetekenden hekelen onder meer het “communautaire bochtenwerk” van de liberalen.

Pleidooien voor meer België zijn bon ton in de coronacrisis. De herfederalisering van de gezondheidszorg kwam ook in Vlaanderen opnieuw ter sprake bij linkse partijen als Groen, sp.a en PVDA. Tot groot jolijt van PS-voorzitter Paul Magnette, die dat gegeven een “extreem belangrijk nieuw politiek feit” noemde. Maar ook Open Vld kwam op de proppen met het belgicistische voorstel om de hele gezondheidszorg opnieuw naar het federale niveau te brengen.

Dat bracht tien oud-voorzitters van LVSV, een liberale studentenvereniging, ertoe om openbaar hun ongenoegen met de Open Vld te uiten. De twee zijn officieel niet met elkaar verbonden, maar de eerste heeft wel ontegensprekelijk invloed op de tweede. Zo heeft menig liberaal kopstuk een verleden bij het LVSV. Huidig voorzitter Egbert Lachaert was er ooit voorzitter en de Gentse afdeling werd destijds nog opgericht door een jonge Guy Verhofstadt. In een opiniebijdrage die gepubliceerd werd in De Standaard vegen de oud-voorzitters de vloer aan met de koers van de partij.

“Existentieel paniekvoetbal”

Vooral de communautaire lijn moet het ontgelden. “Een bisnummer van het unitaire België is voor liberalen zowat het slechtst denkbare idee”, luidt het. Door te flirten met het belgicisme “delft de Open Vld haar eigen graf”. Dat “communautaire bochtenwerk” kostte de partij volgens de ondergetekenden veel geloofwaardigheid. De tien oud-voorzitters onderlijnen echter ook dat het sociaal-economische verhaal opnieuw voorrang moet krijgen na verschillende regeringen met de socialisten. “Het gevolg is een schuld verslaafd België dat de vergrijzingsbom niet kan ontmijnen. Een scherp blauw profiel wisselde ze in voor een luchtig marketingverhaal over goesting en doeners. Het schrijnende resultaat van dat rondje existentieel paniekvoetbal is een partij die op de electorale afgrond balanceert.”

Dat de liberale studenten net nu aan de alarmbel trekken, is geen verrassing. Vorige week nam Egbert Lachaert het roer over van Gwendolyn Rutten als voorzitter van de liberalen. Hij wordt gezien als vertegenwoordiger van de donkerblauwe flank en benadrukte meermaals dat Open Vld meer de nadruk moet leggen op de sociaal-economische kernpunten. De oud-voorzitters geloven dat hij de partij ook een nieuwe communautaire koers kan laten varen.

Lees ook: