Έγκυος και πρόσφυγας εν καιρώ πανδημίας

Η Λένα Κομποθανάση είναι μαία του ΕΟΔΥ και φροντίζει τις γυναίκες στην Ανοιχτή Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων του Ελαιώνα εδώ και τρία χρόνια. Αντιμετωπίζει διάφορες δυσκολίες, κάθε φορά όμως υπάρχει ένα πλαίσιο στην αντιμετώπισή τους. «Ωστόσο, αυτή τη φορά ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας», τονίζει αποκλειστικά στο ert.gr, μιλώντας για το πώς βίωσαν οι λεχώνες και οι εγκυμονούσες την περίοδο της καραντίνας, εξαιτίας του κορονοϊού, μέσα στη Δομή.

Όταν επιβλήθηκε ο περιορισμός στις μετακινήσεις του πληθυσμού, η Λένα Κομποθανάση είχε υπό την επίβλεψή της περίπου 30 εγκύους. Οι 15 από αυτές γέννησαν εν μέσω της καραντίνας.

Στη συγκεκριμένη Δομή εργάζονται δύο μαίες και δεν υπάρχει γυναικολόγος. Οι μαίες προσπαθούν να εξετάζουν συχνά τις εγκύους, ώστε να μπορούν εγκαίρως να τις μεταφέρουν στο μαιευτήριο για να γεννήσουν εκεί με ασφάλεια.

«Από την πρώτη στιγμή ενημερώσαμε όλες τις εγκύους και τις λεχώνες που παρακολουθούσαμε σχετικά με την εξάπλωση του θανατηφόρου ιού και, κυρίως, για τα μέτρα πρόληψης και προστασίας. Προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε γιατί δεν πρέπει να βγαίνουν από τη Δομή – εκτός αν υπάρχει πολύ μεγάλη ανάγκη. Έδειξαν να κατανοούν το πρόβλημα και έβγαιναν μόνο αν ήταν απαραίτητο, αν έπρεπε να μεταβούν σε νοσοκομείο για κάποια εξέταση ή να γεννήσουν», εξηγεί η Λένα Κομποθανάση.

Οι εγκυμονούσες και οι λεχώνες της Δομής του Ελαιώνα δεν αντέδρασαν άσχημα στα νέα δεδομένα. Το αντίθετο! Συνεργάστηκαν άριστα με τις μαίες, αν και αγχώθηκαν στην αρχή με την κατάσταση γιατί φοβόντουσαν πως αν κολλούσαν τον ιό θα υπήρχε περίπτωση να τον μεταδώσουν στο μωρό τους. Αλλά κάθε φορά που εξέφραζαν τέτοιες αγωνίες, οι μαίες της Δομής τις καθησύχαζαν. «Όλες οι μητέρες, από οποιαδήποτε χώρα, έχουν πάντα την ίδια αγωνία: Ήθελαν ένα γερό μωρό στην αγκαλιά τους! Αυτός είναι ο πρωταρχικός στόχος για εμάς τις μαίες», τονίζει η κυρία Κομποθανάση.

Η Λένα Κομποθανάση φροντίζει τις γυναίκες πρόσφυγες από τον Φεβρουάριο του 2017 και έχει αντιμετωπίσει διάφορες δυσκολίες από τότε, κάθε φορά όμως υπάρχει ένα πλαίσιο στην αντιμετώπιση. «Ωστόσο, αυτή τη φορά ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας. Έπρεπε πολύ άμεσα να δούμε πώς θα χειριστούμε τα περιστατικά, τις εγκύους και τα μωρά, χωρίς να τους εκθέσουμε σε κίνδυνο με άσκοπες μεταφορές σε νοσοκομεία, όπως και να βρούμε έναν κώδικα επικοινωνίας με τα μαιευτήρια», λέει η κυρία Κομποθανάση.

Επιπλέον οι μαίες της Ανοιχτής Δομής Φιλοξενίας Προσφύγων του Ελαιώνα έπρεπε να είναι κι αυτές πολύ προσεκτικές με τα μέτρα προφύλαξης. Να φορούν μάσκα επί οκταώρου, να πλένουν τα χέρια τους πολύ συχνά μέσα στην ημέρα και να έχουν στο μυαλό τους συνέχεια ότι δεν μπορούν πλέον να έχουν την αμεσότητα που οι μαίες συνήθως έχουν με τις γυναίκες τις οποίες φροντίζουν.

«Είχαμε περίπου 15 γέννες στη Δομή. Όλες κατάφεραν να διακομιστούν σε νοσοκομείο εγκαίρως και να γεννήσουν εκεί. Η αγωνία ήταν αν θα προλάβαινε να έρθει το ΕΚΑΒ, καθώς είχε πέσει στις πλάτες του τεράστιος όγκος δουλειάς την περίοδο της καραντίνας. Το να γεννήσει μία γυναίκα στη Δομή δεν με τρομάζει καθόλου, μια και αυτή είναι η δουλειά μου, η φύση ξέρει να κάνει σωστά τη δουλειά της. Απλά στη Δομή τα μέσα που έχουμε δεν είναι τα κατάλληλα για να γίνονται πολλές γέννες. Οι περισσότερες γυναίκες είναι πολύτοκες με 4-5 παιδιά και κάποιες από αυτές με 2-3 καισαρικές στο ιστορικό τους. Θέλαμε και θέλουμε πάντα αυτές οι γυναίκες να έχουν πρόσβαση σε οργανωμένη Δομή Υγείας στη γέννα τους», εξηγεί η κυρία Κομποθανάση.

Ήταν έκπληξη για όλους τους εργαζόμενους στον Ελαιώνα το γεγονός ότι οι πρόσφυγες στη Δομή προσαρμόστηκαν γρήγορα στα μέτρα. Όλοι ζητούσαν μάσκες, αντισηπτικά και με τα πρώτα περίεργα συμπτώματα προσέρχονταν κατευθείαν στα ιατρεία της Δομής για να εξεταστούν. Τελικά, κανένα ύποπτο κρούσμα δεν επιβεβαιώθηκε στον Ελαιώνα (ο ΕΟΔΥ προχώρησε σε ελέγχους κυρίως στις ευάλωτες ομάδες στις οποίες ανήκουν οι εγκυμονούσες και οι λεχώνες) και δεν βρέθηκαν άτομα θετικά στον κορονοϊό, κάτι που δείχνει σαφέστατα ότι, παρά τις αντίξοες συνθήκες, ήταν όλες πολύ προσεκτικές.

-Εσείς, οι άνθρωποι της Υγείας, προβληματιστήκατε για το κατά πόσο είστε ασφαλείς δουλεύοντας στη Δομή με πρόσφυγες;
Στην αρχή δεν σας κρύβω ότι αγχώθηκα γιατί έχω στην οικογένειά μου άτομα που ανήκουν στις ευπαθείς ομάδες· όμως κράτησε πολύ λίγο αυτό. Στη Δομή τα ιατρεία μας δεν έχουν όλη αυτή την οργάνωση που έχουν τα νοσοκομεία και δεν είναι φτιαγμένα για να αντιμετωπίζουν πανδημίες. Κάτι απόλυτα φυσιολογικό και κατανοητό. Από την άλλη πλευρά, όμως, κάνω ένα επάγγελμα που είναι λειτούργημα, δεν έχεις πολλά περιθώρια να αφήσεις τον φόβο να σε κυριεύσει. Απαιτεί να είσαι 100% παρών. Οπότε αμέσως όλοι οι φόβοι έσβησαν. Έπρεπε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό γι’ αυτόν τον πληθυσμό με τα μέσα που διαθέταμε.

-Υπάρχουν κάποια περιστατικά, κάποιες στιγμές μέσα στην καραντίνα που συνέβησαν όμορφα πράγματα στη Δομή, τα οποία τώρα θυμάστε και χαμογελάτε;
Χαμογελώ κάθε φορά που επιστρέφει και περνάει το κατώφλι του ιατρείου μου μια λεχώνα με το μωρό της στην αγκαλιά της. Υγιείς και οι δύο. Με γεμίζει και μου δίνει ενέργεια για να συνεχίσω μέσα σε αυτές τις συνθήκες.

Διόρθωση: Μπέττυ Σαβούρδου