Nieuw onderzoek: “In Antwerpen gaat niemand drugs dealen omdat hij geen brood kan kopen”

Antwerpen - Antwerpse drugscriminelen komen niet in het wereldje terecht door armoede of sociale uitsluiting, maar vanwege de aantrekkingskracht van snel geld en factoren als groepsdruk. Dat zegt auteur Teun Voeten in een boek over het drugsprobleem in Antwerpen. De Nederlandse antropoloog onderzocht in opdracht van de stad de verschillende actoren in de drugswereld.

De 58-jarige Voeten onderzocht twee jaar lang waar de drugscriminaliteit in Antwerpen vandaan komt, hoe de verschillende spelers in het wereldje te werk gaan, wat hen drijft en op welke manier drugscriminaliteit de maatschappij ondermijnt. Voeten, die in Deurne woont en de term ‘yogasnuiver’ bedacht, deed dat in opdracht van de stad. Antwerps burgemeester Bart De Wever (N-VA) schreef het voorwoord. “Vooral het hoofdstuk over de motivatie van de actoren vond ik interessant”, zegt hij bij de voorstelling. “Hebzucht blijkt een belangrijke drijfveer voor deze mensen.”

Uit gesprekken met dealers besluit Voeten dat deze niet uit armoede of sociale uitsluiting in de drugswereld geduwd worden. “Het heeft te maken met de aantrekkingskracht van snel geld. Een gewone koerier kan op een avond 300 euro verdienen, voor een ‘dispatcher’ gaat dat zelfs tot 1.500 euro.”

Er zijn twee types van dealers in de manier waarop ze met dat geld omgaan, aldus Voeten. “Sommigen verbrassen alles aan opzichtige zaken als erg dure kleren. Ik heb meerdere keren gehoord dat bepaalde merken voor aanzien zorgen en dat het in hun cultuur belangrijk is om te tonen hoeveel je hebt. Daarnaast zijn er de dealers die op slimme manieren gaan investeren, zoals in de aankoop van een huis. De ambitie van een verstandig drugscrimineel is om zijn zwart verdiende geld wit te beleggen.”