Mysterieuze dood houdt politieman al 28 jaar bezig: 'Ik denk dat hij voor de trein is gezet'

Deel dit artikel:

woensdag 27 mei 2020, 11:20

Deel dit artikel:

WEHL - Het is nog altijd onduidelijk wie er op 13 maart 1992 omkwam onder de trein op het spoor tussen Didam en Wehl. De politie weet nog niet of het om een ongeluk, misdrijf of zelfdoding gaat en brengt de zaak opnieuw onder de aandacht.

In een uitzending van Opsporing Verzocht werd dinsdag uitgebreid stilgestaan bij de zogenoemde cold case. Daarin vertelde politieman Kees Pauw dat de zaak hem tot op de dag van vandaag bezighoudt en dat hij uitgaat van een misdrijf.

'Iemand die afscheid neemt, laat op een of andere manier sporen achter. Ze laten een boodschap na voor achterblijvers: ik ben er niet meer, je hoeft niet te zoeken. Maar die hebben we niet. Daarom denk ik dat hij voor de trein is gezet.'

Nauwelijks aanknopingspunten

Opvallend is volgens Pauw dat de man niks bij zich had. 'Hij had geen sleutels, geen ring om, geen papieren bij zich. De merkjes waren uit zijn kleding geknipt. Het enige aanknopingspunt dat we toen hadden was het merk van zijn schoenen.'

Inmiddels is ook duidelijk dat het om een man gaat die tussen 40 en 60 jaar was. Hij had een blanke huidskleur, een fors postuur en donkerblond, achterover gekamd haar met inhammen.

Hij droeg op de dag van zijn overlijden een zwart-grijs-groene geruite trui en een zwart-wit geblokte blouse van het merk McGregor. Verder droeg hij een zwarte spijkerbroek van Wrangler en wit-blauwe sportschoenen van Cheetah.

'Mijn familie moet weten dat ik nooit meer thuiskom'

De man is begraven op een kerkhof in Didam, zonder dat zijn nabestaanden het wisten. Na 18 jaar werd het stoffelijk overschot opgegraven om dna veilig te stellen en vingerafdrukken af te nemen. Die leverden echter geen match op, ook niet nadat de gegevens in het buitenland werden gedeeld.

De politieman hoopt nog altijd dat de zaak wordt opgelost. Als hij met de trein naar het werk reist, komt hij langs de plek waar de man begraven ligt. 'Het is alsof hij iedere keer als ik langskom zegt: 'Hé Kees, je bent me niet vergeten hè? Ik lig hier nog en ik moet een naam hebben. Mijn familie moet weten dat ik nooit meer thuiskom'. Dat is mijn drijfveer.'

Bekijk het fragment uit Opsporing Verzocht hier terug:

💬 WhatsApp ons!
Heb jij een tip of opmerking voor de redactie? Stuur ons een bericht op 06 - 220 543 52 of stuur een mail: omroep@gld.nl!