پایان بازیکنانی که قرار بود «ستاره» شوند!

«فوتبال ایران معدن بازیکنان بااستعداد است». این سخن بیشتر مربیان خارجی است که به فوتبال ایران می‌آیند. مربیان خارجی عقیده دارند لیگ یک و دو معدن استعداد فوتبال است و فقط کافی است مربیان این بازیکنان را کشف کنند و بینند؛ آن‌وقت است که با قرارگرفتن در مسیر درست می‌توانند به سوپراستار فوتبال ایران تبدیل شوند. مهدی مهدوی‌کیا، علی دایی، کریم باقری و... همگی از لیگ یک به سطح اول فوتبال ایران رسیدند و رشد کردند؛ اما در این میان چهره‌هایی هم بودند که دوران اوجشان بیش از دو فصل نشد و فقط حسرت را بر دل هوادارانی گذاشتند که برای آنها رؤیاپردازی می‌کردند. از پیام صادقیان، رضا حقیقی تا محمد عباس‌زاده... .

رضا حقیقی؛ از جانشینی نکونام تا خداحافظی در 30سالگی!

شاید کمتر کسی به این موضوع پرداخته باشد که چطور رضا حقیقی از فجر سپاسی در نیم‌فصل توانست به پرسپولیس ملحق شود. همان زمان در سال 92 هم کمی عجیب بود که کاپیتان فجر سپاسی در نیم‌فصل به تیم پرمهره سرخپوشان منتقل شود. محمد رویانیان که طبق گفته خودش شناخت زیادی از فوتبال نداشت اما به مرور متوجه شد که با چه ترفندهایی می‌تواند بین هواداران محبوبیت خاصی پیدا کند، تصمیم گرفت با جذب ستاره‌های خوش رنگ‌و‌لعاب، پرسپولیس کهکشانی را ببندد؛ ازهمین‌رو با جذب سیدجلال حسینی، مهدی مهدوی‌کیا، علی کریمی و... تیم قدرتمندی را راهی لیگ برتر کرد. در نیم‌فصل نیز با قیمت یک‌میلیاردو 350 میلیون تومان رکورد نقل‌و‌انتقال لیگ برتر را برای یک بازیکن 23ساله شکست! رضا حقیقی کاپیتان فجرسپاسی با چنین مبلغ سنگینی توانست رضایت‌نامه را از تیم شیرازی بگیرد و به تهران بیاید.

بازیکنی که از همان لحظه ورودش به ورزشگاه درفشی‌فر مشخص بود صاف و ساده است و برخلاف سایر بازیکنان اهل نمایش نیست. کارلوس کی‌روش گفته بود بعد از خداحافظی جواد نکونام اوست که باید کمربند خط میانی تیم ملی را در دست بگیرد، اما کمتر کسی تصور می‌کرد که دوران اوج رضا حقیقی خیلی زود به پایان برسد. حقیقی در جام جهانی 2014 نیز به میدان رفت و حالا یکی از کسانی است که می‌تواند افتخار کند که سابقه بازی در جام جهانی را دارد؛ اما او یک‌باره تصمیم گرفت از پرسپولیس جدا شود.

خودروی بی‌سند دوران مدیریت رویانیان نیز برای او مشکل بزرگی ایجاد کرده بود تا جایی که حکم جلبش نیز صادر شد، اما بعدها باشگاه پرسپولیس این موضوع را حل کرد. روزهای افول حقیقی فرارسیده بود و او که قرار بود کاپیتان پرسپولیس شود، در انتهای سال 92 از این تیم جدا شد و به صبای قم با مربیگری علی دایی رفت. همان سال شایعه مصرف ترامادول توسط چند بازیکن سرشناس در لیگ برتر مطرح شد. هم‌زمان با انتشار این اخبار، رضا حقیقی از صبای قم توسط علی دایی کنار گذاشته شد تا بیش از قبل به این موضوع دامن زده شود. رضا حقیقی در گفت‌و‌گو با عصر ایران مصرف ترامادول را تکذیب کرد: «به جان پسرم قسم می‌خورم که این حرف‌ها دروغ است.

ترامادول مصرف نمی‌کنم و حاضرم هرجا که بگویند آزمایش بدهم. من پاک هستم و کسانی را که این حرف‌ها را می‌زنند، به خدا واگذار می‌کنم». حقیقی بعد از تمام این حواشی تصمیم گرفت با قراردادی 350 هزار دلاری به تیم سوفانبوری تایلند برود، اما حضور او در این تیم نیز بیش از یک سال دوام نیاورد و مجبور به ترک این کشور شد. خودش می‌گوید مصدومیت عامل اصلی این جدایی بوده اما هیچ سایت تایلندی‌ای صحبتی از مصدومیت این بازیکن مطرح نکرده است. سایت smmsport که سایت نزدیک به این باشگاه است، آماده‌نبودن این بازیکن را دلیل اصلی فسخ قرارداد با حقیقی عنوان کرده است. حقیقی به ایران بازگشت و مدت کوتاهی نیز برای پدیده سابق و شهرخودروی فعلی به میدان رفت و در گام پایانی با عقد قراردادی با شهرداری ماهشهر در لیگ یک به فوتبال خود پایان داد. بازیکنی که طبق گفته خودش در سال 94 پیشنهاد یک‌میلیون 400 هزار دلاری از هرتابرلین داشت و کی‌روش او را به‌عنوان جانشین نکونام انتخاب کرده بود، دوران فوتبالش به 30سالگی نیز نرسید و کنار رفت. او حالا با حسرت از روزهایی می‌گوید که با مشورت‌های اشتباه، پرسپولیس را ترک کرده و البته عقیده دارد یک نفر با خط‌دهی اشتباه، مسیر او را عوض کرد...!

پیام صادقیان؛ حسرت همیشگی هواداران فوتبال

بازیکن ریزنقشی که در 18سالگی مانند محسن مسلمان در ورزشگاه آزادی با پیراهن ذوب‌آهن دروازه پرسپولیس را باز کرده بود؛ خیلی زود به آرزوی کودکی‌اش و به اوج شهرت رسید. نقش بزرگ این انتقال باز هم در دستان محمد رویانیان بود که با چندبرابرکردن قرارداد صادقیان او را از اصفهان به تهران آورد؛ اما صادقیان خیلی زود با تکنیک بالایی که داشت محبوبیت خاصی بین هواداران پیدا کرد. در سالی که پرسپولیس با بازیکنان ریزنقشی مانند محمدرضا خلعتبری، محسن مسلمان و پیام صادقیان شانس بالایی برای قهرمانی داشت، به مقام نایب‌قهرمانی رسید.

در آن سال پیام صادقیان نقش بسزایی در موفقیت‌های این تیم داشت. پرسپولیس آن سال زیر نظر علی دایی، نمایش جذابی نداشت و بیشتر بازی‌ها یا با تساوی به پایان می‌رسید یا با پیروزی یک بر صفر سرخ‌ها در تهران! که همان پیروزی نیز به‌دلیل درخشش صادقیان بود. اگر روز او بود، موتور قرمزهای تهران روشن می‌شد و اگر روز او نبود، پرسپولیس نمی‌توانست از سد رقیب خود بگذرد. پاس بیرون پای کم‌نظیر صادقیان مقابل ملوان هنوز از خاطر فوتبال‌دوستان نرفته است و همچنین ضربه ایستگاهی بی‌نظیر او در دیدار افتتاحیه لیگ برتر در فصل چهاردهم؛ همان فصلی که علی دایی با دستور حمیدرضا سیاسی به پایان نرسید و هفته هفتم از کار برکنار شد.

صادقیان نیز در این برکناری ضربه سنگینی خورد و افولش در پرسپولیس آغاز شد؛ او که در لیگ چهاردهم آرامش همیشگی خود را نداشت، در اهواز و تقابل با فولاد خوزستان پس از درگیری با داور مسابقه از زمین مسابقه اخراج شد و بابت این رفتار سه ماه از حضور در میادین محروم شد. او با حمید درخشان به چالش بزرگی خورد و با خمیازه‌کشیدن در تمرین (که البته خودش عقیده داشت شیطنت عکاس بوده) از تیم کنار گذاشته شد. برانکو او را بار دیگر به تیم برگرداند اما اشتباهات پیاپی او باعث شد این‌بار کریم باقری به پروفسور پیشنهاد اخراج همیشگی پیام صادقیان را بدهد. بازیکنی که از چشم برانکو افتاد و سرنوشتش مشخص بود. پیام از پرسپولیس رفت و بار دیگر شاگرد علیرضا منصوریان این‌بار در نفت تهران شد اما هیچ‌گاه آن پیام سابق نشد. تصمیم گرفت به لیگ دسته دو ترکیه برود تا لژیونرشدن را نیز تجربه کند. او در ترکیه هم روزهای خوبی را تجربه نکرد اما طبق گفته خودش به همه‌چیز در این فوتبال رسید.

گام پایانی پیام نیز مانند رضا حقیقی است، او با حضور در تیم قعر جدولی سپیدرود، تیر خلاص را به فوتبال خودش زد و کنار رفت. او باز هم تصمیم گرفت به ترکیه برود اما این‌بار نه برای فوتبال بلکه برای تأسیس یک سایت شرط‌بندی فوتبال؛ همان کاری که امیر تتلو رفیق صمیمی او راه انداخته‌ بود. طبق قوانین کمیته انضباطی فیفا بازیکنی که به‌صورت رسمی سایت شرط‌بندی راه‌اندازی کند، 15 سال از حضور در فوتبال محروم می‌شود و طبق همین قانون صادقیان برای همیشه از فوتبال کنار رفت و محروم شد. ستاره سابق پرسپولیس که سکوهای ورزشگاه آزادی را به تسخیر خود درآورده بود، در 27سالگی به فوتبال خود پایان داد؛ بدون قهرمانی در لیگ برتر و حضور مستمر در تیم ملی ایران.

محمد عباس‌زاده؛ آقای گل لیگ یک و پایان!

متخصص آقای گلی در لیگ یک آزادگان قطعا کسی نیست جز محمد عباس‌زاده. اگر هواداران نساجی قائمشهر بخواهند پنج بازیکن محبوب تاریخ باشگاهشان را معرفی کنند، قطعا عباس‌زاده یکی از آنهاست. او در سال 92 با درخشش و آقای گلی در لیگ یک به پرسپولیس ملحق شد اما ترافیک خط حمله کمتر به او فرصت بازی می‌‌داد تا اینکه علی دایی که همیشه اعتقاد زیادی به جوانان دارد، به عباس‌زاده 24ساله اعتماد کرد و البته او به‌خوبی مزد اعتماد دایی را ‌داد. لیگ چهاردهم و اخراج دایی، به عباس‌زاده هم ضربه زد، چراکه حمید درخشان اعتماد زیادی به این بازیکن نداشت و با دودسته‌شدن تیم، عباس‌زاده هم کنار رفت و در تیم برانکو نیز نتوانست خودش را نشان دهد و مجبور به ترک پرسپولیس شد. او به راه‌‌آهن رفت اما در آنجا به‌دلیل درگذشت مهرداد اولادی و هادی نوروزی دچار مشکلات شدید روحی شده بود و نتوانست آن‌طور که باید خودش را در مستطیل سبز نشان دهد. در نهایت او بار دیگر به نساجی در لیگ یک رفت و طبق وعده‌‌ای که داده بود توانست 24 گل (شماره پیراهن هادی نوروزی) بزند و نساجی را لیگ برتری کند. او در لیگ برتر برای سایپا و بار دیگر نساجی بازی کرد، اما هیچ‌وقت آن ستاره‌‌ای نشد که به‌عنوان پدیده لیگ سیزدهم به فوتبال ایران شناسانده شده بود.

محمد عباس‌زاده، رضا حقیقی و پیام صادقیان سه بازیکن سوپراستاری بودند که می‌توانستند تا سال‌های سال برای تیم ملی ایران به میدان بروند؛ اما یک تصمیم یا رفتار اشتباه، مسیر ورزشی آنها را تغییر داد. «پشیمانی» واژه مشترکی است که اغلب این ستاره‌ها به کار می‌برند اما «زمان» به عقب برنمی‌گردد.

 خراسان /سپهر خرمی