سوختن، سرنوشت درختان انگور در ملکان
by فائزه قرهپورایسنا/آذربایجان شرقی ملکان، قطب تولید انواع انگور در استان است. به طوری که در سال گذشته، ۲۳۳ هزار تن انگور در این شهرستان تولید و به بازار عرضه شده است.
به دلیل وجود تاکستانهای بسیار و تولید بالای انگور در این شهرستان، سالانه ضایعات بسیاری از هرس درختان انگور برجا میماند.
هر ساله هزاران اصله درخت انگور (مو) در ملکان به عنوان ضایعات روی دست باغداران مانده و در نهایت در کنار جادهها سوزانده میشوند. راه حل این معضل که باغداران ملکانی با آن دست و پنجه نرم میکنند هم احداث کارخانه نئوپان سازی و راهاندازی صنعت چوب است.
صنعت چوب در این شهرستان وجود ندارد اما میتوان با راه اندازی آن، از ضایعات مو، سودهای بسیاری کسب کرد. این امر همچنین سبب بهبود وضعیت اقتصادی شهرستان خواهد شد.
باغداران ملکانی میگویند که هرسال مجبورند درختان انگور را بسوزانند، زیرا نه کارایی برای آنها دارند و نه فایدهای و فقط باعث تجمع حشرات و خسارت به سایر درختان میشود. اما با بکارگیری تنه و شاخه این درختان در کارخانهها و کارگاههای چوب هم میتوان سود برد و هم این ضایعات را در جهت موثر استفاده کرد.
باغداران تاکید می کنند که در شهرستانهای اطراف چون شاهین دژ، تکاب و میاندوآب کارخانه نئوپان سازی فعال است و از درختان در این کارخانهها استفاده میشود، اما در شهرستان ملکان هیچ کارخانهای وجود ندارد.
حسن علیوند، مدیر جهاد کشاورزی ملکان در این خصوص به ایسنا، میگوید: سالانه حدود ۲۵ هزار تن ضایعات ناشی از هرس باغها در ملکان تولید میشود اما تاکنون این ضایعات چوب درختان انگور در شهرستان اهمیت چندانی نداشته اند.
وی میافزاید: این ضایعات درختی گاه در صنایعی به جز چوب همچون صنعت زغال سنگ هم استفاده میشود اما آنچنان که باید در این صنعت کاربرد خوبی ندارد.
وی ادامه میدهد: قبلاً چوب چندان هم باارزش نبود و ضایعات درختان هم اصلا بازاری نداشتند اما اکنون به دلیل کمبود چوب و بحث عدم قطع درختان در جنگلهای ارسباران، چوب در استان ارزشمند شده است.
علیوند میافزاید: با سوزاندن ضایعات چوبی، خاکستر آنها تبدیل به کود میشد اما اکنون میخواهیم به جای کود، در صنایع تبدیلی و چوب استفاده شود.
وی میگوید: در این راستا از تمامی سرمایه گذارانی که برای احداث کارخانه و یا کارگاه چوب و صنایع چوبی برای استفاده بهینه از این ضایعات مشتاق هستند، استقبال میکنیم.
انتهای پیام