زنان هنرپیشه نامدار سینمای فرانسه

بریژیت باردو، کاترین دونوو، ژان مورو: به سختی بتوان کشور دیگری را یافت که به اندازه فرانسه سینمایش این تعداد هنرپیشه زن عالی داشته باشد. در اینجا نگاهی انداخته‌ایم به شماری از این ستاره‌های فراموش‌ناشدنی.

کاترین دونوو: بانوی باشکوه

او یکی از مهم‌ترین هنرپیشگان زن سینمای فرانسه در عصر ماست. متولد پاریس در سال ۱۹۴۳. با فیلم “چترهای شربورگ” بود که در سن ۲۱ سالگی به شهرت رسید. او زنی با بازی بی‌نقص است که در فیلم‌های کارگردانان نامداری مثل رومن پولانسکی، فرانسوا تروفو و لوییس بونوئل نقش‌آفرینی کرده است. او اکنون، ۷۵ ساله است.

شمار اندکی از فیلم‌های او:

زیبای روز – گول‌خوردگان – پری دریایی می‌سی‌سی‌پی – تریستانا – کلبه ساحلی – آخرین مترو – گرسنگی – هند و چین- صد و یک شب – پولا ایکس – رقصنده در تاریکی

ایزابل اوپر (هوپر): دست‌نیافتنی

او دور و دست‌نیافتنی به نظر می‌رسد. یک نفر باید او را خیلی خوب بشناسد: میشائل هانکه، کارگردان سرشناس اتریشی است. اوپر محبوب‌ترین هنرپیشه او بوده است و آخرین همکاریشان به فیلم “پایان خوش” مربوط می‌شود. این هنرپیشه فوق‌العاده با نقش‌آفرینی در فیلم‌هایی مثل “یراق‌ساز”، “مادام بوواری” و “معلم پیانو” به شهرت رسید.

از دیگر فیلم‌های او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

خواهران برونته (۱۹۷۹) – Ma mère (2004) – عشق بعد از عشق (۱۹۹۲) – مالکیت خصوصی (۲۰۰۶) – عشق Amour  (۲۰۱۲) – مردی رو به زوال (۲۰۱۳) –  Elle (۲۰۱۶)

ژان مورو: ستاره موج نو

او تقریبا با همه کارگردانان نامدار کار کرده است. ژان مورو در بسیاری از فیلم‌های موثر مثل “آسانسوری به سوی قتلگاه”، “ژول و ژیم” و “عشاق” بازی کرده است. او همراه با بریژیت باردو، در سال ۱۹۶۵ و در کمدی متهورانه ٰزنده‌باد ماریا!” جنجالی واقعی به پا کرد. این بازیگر افسانه‌ای در ژوئیه ۲۰۱۷ درگذشت.

شماری دیگر از آثار او:

۱۹۶۱ – شب (میکل آنجلو آنتونیونی)
۱۹۶۱-  زن، زن است (ژان‌لوک گدار)
۱۹۶۲ – ژول و ژیم (فرانسوا تروفو)
۱۹۶۴ – خاطرات زن خدمتکار (لوئیس بونوئل)
۱۹۶۵ – زنده‌باد ماریا! (لویی مال)
۱۹۶۷ – عروس سیاه‌پوش (فرانسوا تروفو)
۱۹۷۶ -آخرین سرمایه‌دار بزرگ (الیا کازان)
-۱۹۹۰ دختری بنام نیکیتا (لوک بسون)
۱۹۹۱ -تا آخر دنیا (ویم وندرس)
۱۹۹۱ -گام معلق لک لک (تئو آنگلوپولوس)
۲۰۰۷- هر کس سینمای خودش (تئو آنگلوپولوس)

بریژیت باردو

بریژیت باردو شد، نباید در این فهرست غایب باشد. در دهه ۱۹۶۰، او به عنوان یک هنرپیشه، خواننده و مدل، به شمایل و تجسم جذابیت بدل شد. او در سال ۱۹۶۳ با بازی در فیلم “تحقیر” ساخته ژان لوک گدار، تاریخ‌ساز شد. تعدادی دیگر از آثار او:

۱۹۵۶ – و خداوند زن را آفرید
۱۹۵۷ – زن پاریسی
۱۹۶۰ – عهد اورفه
۱۹۶۵ – زنده باد ماریا!
۱۹۶۸ – ارواح مردگان

سوفی مارسو

در ۱۷ نوامبر ۱۹۶۶ در پاریس متولد شد. ابتدا برای کسب در آمد در یک آژانس تبلیغاتی برای کودکان و نوجوانان ثبت نام کرد. در سال ۱۹۸۰ در سن ۱۳ سالگی برای اولین بار در نقش نوجوانی رومانتیک و سرکش در فیلم لابوم بازی کرد که باعث شهرتش شد. در سال ۱۹۸۲ در لابوم۲ بازی کرد که سزار بهترین امیدهای سال را برایش به همراه داشت.

در سال ۱۹۸۳ در کنار ژرار دپاردیو در فیلم قلعه ساگان و ژان پل بلموندو در فیلم عید پاک مبارک ظاهر شد. با بازی در فیلم عشق می‌درخشد که با نقش‌های قبلی اش تفاوتی عمده داشت به سینمای بزرگسالان وارد شد تا دوباره اینبار در نقش یک بزرگسال همبازی ژرار دپاردیو در فیلم پلیس شود. سپس فیلم‌های تاریخی همچون دختر دارتن یان و مارکیز را تجربه کرد.

بازی در کنار مل گیبسون در فیلم شجاع دل در سال ۱۹۹۵ درهای هالیوود را بر او گشود و بازی در فیلم‌های آنا کارنینا و فیلمی از سری جیمز باند بنام دنیا کافی نیست از مایکل آپتد را به دنبال داشت که این نقش آفرینی‌ها موقعیت او را به عنوان یک ستاره بین‌المللی تقویت کرد.

فنی اردان: الهه هنر

فنی اردان، آخرین همراه و الهه هنر فرانسوا تروفو، یکی از محبوب‌ترین هنرپیشگان سینما و تئاتر فرانسه است. تروفو او را در یک سریال تلویزیونی دید و خواست که بیشتر بشناسدش. برای همین او را به همراه ژرار دوپاردیو به ناهار دعوت کرد. در سال ۱۹۸۱، با بازی در فیلم “زن همسایه” به شهرت رسید.

ایزابل آجانی

ایزابل آجانی در ۲۷ ژوئن ۱۹۵۵ در پاریس متولد شد. پدرش الجزایری و مادرش آلمانی بود.

در دوازده سالگی برنده یک جایزه دکلمه شد و از آن پس روی صحنه می‌رفت. برای نخستین بار در سن چهارده سالگی (۱۹۶۹) وقتی شاگرد مدرسه بود، جلوی دوربین رفت.

ایزابل آجانی حرفه بازیگری را از صحنه تئاتر شروع کرد و نخستین بار در سال ۱۹۷۰  روی صحنه تئاتر شهر نیس رفت و در نمایشنامه خانه برنارد آلبا، اثر فدریکو گارسیا لورکا، بازی کرد.

در سن هفده سالگی (۱۹۷۲) پس از فیلم فوستین و تابستان زیبا که در آن همراه دیگر هنرپیشه هم نسل خود ایزابل هوپر، ایفای نقش داشت و در حالی که آموزش کلاسیک بازیگری ندیده بود، به عضویت کمدی فرانسز درآمد.

با ایفای نقش در اجراهایی از نمایشنامه‌های مولیر، فدریکو گارسیا لورکا و ژان ژیرودو به شهرت رسید و کارنامه تئاتری اش را ساخت.

به پیشنهاد فرانسوا تروفو که او را برای بازی در نقش اول سرگذشت آدل ه. برگزیده بود، پاسخ مثبت داد و در دنیای سینما نیز به موفقیت و محبوبیت بسیاری رسید و نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

در فیلم مستأجر (۱۹۷۶) ساخته رومن پولانسکی در نقش دختر اسرارآمیزی که نمی‌تواند کمکی به قهرمان روانپریش رومن پولانسکی کند، خوش درخشید. در سال ۱۹۷۷ در فیلم باروکو ظاهر شد.

فیلم کوارتت (جیمز آیوری) در سال ۱۹۸۱ برایش نخل طلا بهترین بازیگر زن را از جشنواره کن به ارمغان آوردند.

ژولیت بینوش

بینوش از مادری هنرپیشه و پدری مجسمه‌ساز متولد شد. در ۲۳ سالگی پس از بازی در فیلم سبکی تحمل‌ناپذیر وجود باعث توجه بسیاری از منتقدین سینما شد. در سال ۱۹۹۶ با اجرای نقش هانا در فیلم پر فروش بیمار انگلیسی برنده جایزه اسکار شد. بینوش در سال ۲۰۰۰ با بازی در نقش وین روشه در فیلم شکلات نامزد دریافت اسکار بازیگر نقش اول زن شد. وی همچنین برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن در سال ۲۰۱۰ برای بازی در فیلم کپی برابر اصل ساخته عباس کیارستمی شد.

اودره توتو

اودره توتو، یکی از موفق‌ترین هنرمندان نسل جدید است. او هنوز نتوانسته خود را کاملا از تصویر غریب اما دوست‌داشتنی املی پولین، پاک کند. با فیلم “املی” بود که به شهرت رسید. بعدا در چند فیلم موفق دیگر هم بازی کرد. بازی‌اش در کنار تام هنکس در فیلم “کد داوینچی” سروصدای زیادی به راه انداخت.

شارلوت گنسبور

شارلوت لوسی گَنسبور  زادهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۱۹۷۱، خواننده و بازیگر انگلیسی-فرانسوی و دخترِ بازیگر انگلیسی جین برکین و خواننده و آهنگساز فرانسوی سرژ گنسبور است. او در آثاری همچون فیلم سینمایی «آدم برفی»، فیلم سینمایی «۲۱ گرم» و فیلم سینمایی «مالیخولیا» فعالیت داشته است.

ماریون کوتیار

کوتیار در سال ۱۹۷۵، در پاریس به دنیا آمد. پدرش ژان کلود کوتیار سابقهٔ بازیگری، معلمی و بازیگری پانتومیم را دارد و مادرش نیسیما تلو هم بازیگر و معلم درام است.

او فعالیت جدی بازیگری‌اش در سینما را در اواسط دههٔ ۹۰ با بازی در مجموعه تلویزیونی کلو محصول سال ۱۹۹۶ در ۲۱ سالگی آغاز کرد. وی تا سال ۲۰۰۲ در فیلم‌های فرانسوی زبان بازی کرد و پس از آن وارد دوران هالیوودی بازیگری‌اش شد.

در سال ۲۰۰۳ کوتیار در فیلم ماندگار و برجسته یعنی ماهی بزرگ اثر تیم برتون درخشید. سال ۲۰۰۴ سال پرباری برای ماریون کوتیار بود و او در دو فیلم موفق بازی کرد: تریلر معمایی «معصومیت» (Innocence) و یک نامزدیِ بسیار طولانی اثر ژان پیر ژونه که برای آن جایزهٔ سزار بهترین بازیگر نقش مکمل زن را دریافت کرد.

در سال ۲۰۰۶ نیز در ۴ فیلم بازی کرد که معروف‌ترین‌شان یک سال خوب ساختهٔ ریدلی اسکات بود. وی با بازی در نقش خوانندهٔ محبوب فرانسوی ادیت پیاف به کارگردانی الیویه داها La Vie en Rose ( 2007 ) اعتباری دوچندان پیدا کرد.

دشمنان مردم ساخته مایکل مان، فیلم‌هی تلقین و شوالیه تاریکی برمی‌خیزد از دیگر آثار شاخص اوست.

او دریافت‌کننده جایزه اسکار، جایزه بفتا، جایزه گلدن گلوب، دو جایزه سزار، جوایز فیلم اروپا و جایزه لومیر است.

لئا سیدو

لیا ایلِن سِدو-فورنی دو کلوزون با نام حرفه‌ای لیا سِدو ، هنرپیشه و مدل فرانسوی و متولد ۱ ژوئیه ۱۹۸۵ است.

از فیلم‌های معروف او می‌توان به فیلم حرامزاده‌های لعنتی (در نقش شارلوت لاپادیه)، رابین هود، مأموریت: غیرممکن – پروتکل شبح – هتل بزرگ بوداپست – نیمه‌شب در پاریس – آبی گرم‌ترین رنگ است (در نقش اما) اشاره کرد. حضور در نقش مادلین سوان در فیلم‌های اسپکتر (۲۰۱۵)در نقش مقابل باند هم برای او شهرت به ارمغان آورد.