گوگل، پزشک شما نیست

بیشتر افراد تاکنون بارها علائم بیماری خود را بصورت آنلاین در گوگل نوشته و جستجو کرده‌اند اما باید بدانید گوگل دکتر شما نیست و در بیشتر مواقع سایت‌ها اطلاعات اشتباهی در اختیار افراد قرار می‌دهد.

به گزارش ایسنا و به نقل از تک اکسپلوریست، مطالعه جدید محققان "دانشگاه ادیث کوان" استرالیا با تمرکز بر صحت تشخیص آنلاین و آفلاین بیماری، نشان داده که بررسی علائم بیماری به صورت آنلاین توسط برخی سایت‌ها فقط در حدود یک سوم مواقع دقیق صورت می‌گیرد.

طی این مطالعه محققان ۳۶ سیستم و سایت بین‌المللی علایم بیماری را بررسی کردند و دریافتند که آنها تنها در نشان دادن نتایج اولیه ۳۶ درصد صحیح پاسخ می‌دهند و این دقت آنها پس از سه بار تلاش به ۵۲ درصد افزایش می‌یابد.

"میچلا هیل"(Michella Hill) نویسنده اصلی این مطالعه گفت: اگرچه ممکن است استفاده از این سایت‌ها وسوسه انگیز باشد تا دریابید که چه عاملی باعث به وجود آمدن برخی علایم در بدن شما شده است اما باید توجه کنید آنها بیشتر اوقات در بهترین حالت غیرقابل اطمینان هستند و در بدترین حالت می‌توانند خطرناک باشند.

جستجوگرهای آنلاین علائم ممکن است با ارائه اطلاعات غلط، احساس بدی به کاربران بدهند. افراد نباید با داشتن کمی ناراحتی و یا سردرد به سرعت علائم بیماری خود را در اینترنت جستجو کنند. واقعیت این است که باید بسیار محتاطانه از این وبسایت‌ها و برنامه‌ها استفاده کنید زیرا آنها از سابقه پزشکی و دیگر علائم شما باخبر نیستند. افرادی که فاقد دانش درباره سلامت بدن هستند، ممکن است فکر کنند توصیه‌ای که داده می‌شود صحیح است یا اینکه وضعیت آنها در حالتی خاص چندان جدی نیست.

طی این مطالعه مشخص شد که مشاوره تریاژ در مورد اینکه چه زمانی و کجا باید به دنبال خدمات پزشکی باشیم، نتایج دقیق‌تری را نسبت به تشخیص نشان می‌دهد.

هیل گفت: ما دریافتیم که مشاوره در مورد مراقبت‌های پزشکی در موارد اضطراری و مراقبت‌های فوری حدود ۶۰ درصد از موارد صحیح است اما در موارد غیراضطراری این دقت به ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش یافته است.

به طور کلی، توصیه‌های تریاژ از بعضی جهات خوب است اما در برخی موارد می‌تواند اشتباه باشد و افراد اشتباهی و در صورتی که به مراجعه به پزشک نیاز ندارند به اورژانس روند. این سایت‌ها جایگزینی برای مراجعه به پزشک نیستند، اما برخی مواقع می‌توانند اطلاعات مفیدی از یک بیماری در اختیار افراد قرار دهند. برای مثال اکنون و در زمان شیوع بیماری کووید-۱۹ این سایت‌ها و برنامه‌ها تاثیر خوبی در ارتقای آگاهی افراد نسبت به این بیماری داشته‌اند.

به عنوان مثال، سرویس بهداشت همگانی انگلیس از این ابزارها برای نظارت بر علائم و مکان‌های احتمالی که شیوع این بیماری در آنها زیاد است، استفاده می‌کند. هیچ شفافیت یا اطلاعاتی در مورد اینکه چگونه این سایت‌ها اطلاعات و داده‌های خود را جمع آوری می‌کنند وجود ندارد. ما همچنین دریافتیم که بسیاری از سایت‌های بین‌المللی اطلاعاتی درباره برخی از بیماری‌های موجود در استرالیا، مانند" تب راس ریور"(Ross River fever) و "ویروس هندرا"(Hendra virus) در سیستم خود ندارند.