Oud-CDA-minister Bert de Vries (die nu euro wil afschaffen die hij zelf invoerde) verdient flinke portie billenkoek!

Ooit hielp CDA-minister Bert de Vries de euro invoeren. Maar nu – in de winterdagen van zijn leven – is hij ineens tegen zijn eigen gevoerde beleid. Zonder berouw te tonen, en nog altijd met een haat voor het populisme. Frits Bosch maakt gehakt van de krokodillentranen van de gepensioneerde bewindsman: “Bert verdient eigenlijk wel een flinke portie billenkoek. Want hij heeft werkelijk álles verkeerd gedaan. Hij zegt het zelf!”

De EU-muntunie moet verdwijnen want die is mislukt. De lidstaten moeten terugkeren naar een nationale munt en de euro dient alleen nog voor grensoverschrijdend verkeer. We kunnen best zonder de euro. Zweden, Denemarken, Zwitserland en Engeland zijn buiten de muntunie gebleven en ze varen er wel bij. Met een eigen munt komt er ook weer ruimte voor een eigen begrotingsbeleid en een eigen monetair beleid. Private banken krijgen niet langer het recht om geld te creëren. Dat moet het exclusieve recht zijn van nationale centrale banken om overheidsuitgaven te financieren. Er moet protectionisme komen om productie binnen Europa te bevorderen om te scoren voor het volk. Kapitalisme moet op de schop want het is ontspoord. Het is een geweldig systeem, maar is niet bestand tegen de coronacrisis. De kunst is om de samenleving zo te ordenen dat er een balans ontstaat, want die is nu verdwenen. Een te kleine groep profiteert van de welvaart. Er moet drastisch hervormd worden. Multinationals zijn niet van nature slecht maar ze opereren in het krachtenveld waarin het tamelijk logisch is hoe ze zich gedragen: “de gelegenheid maakt de dief”. Ze produceren in het goedkoopste land verkopen de spullen waar ze de hoogste prijs ervoor krijgen en betalen belasting in het land met de laagste tarieven. Ze zijn dus asociaal. Nieuwe wet- en regelgeving moet hun bewegingsvrijheid inperken en ze dwingen zich fatsoenlijk te gedragen. Aandeelhouders moeten terug in hun hok. Het gaat tegenwoordig enkel nog maar om maximalisatie van aandeelhouderswaarde. Dat moet anders. Hyperglobalisering, de groeiende macht van de multinationals, de opkomst van aandeelhouderskapitalisme en het inruilen van het sturend vermogen van de overheid door het geloof in de almacht van de vrije markt heeft voor een asociale maatschappij gezorgd. Dat moet fundamenteel anders, het roer moet volledig om. Het moet veel minder globaliserend, veel nationalistischer, veel socialer voor de eigen bevolking. Solidariteit, eigen volk eerst.

Is dit een inleiding voor een nieuwe speech van Thierry Baudet of Geert Wilders? Of is dit de speech van een doorgedraaide anti-globalist? Is dit de tekst van ‘Ongehoord Nederland’ door Arnold Karstens? Of is het de tekst van een pas afgestudeerde Marxistisch econoom? Nee, het is de samenvatting van het boek “Ontspoord kapitalisme” van de 82 jarige dr. Bert de Vries. Hij was van 1982 tot 1989 fractievoorzitter van het CDA in de Tweede Kamer, van 1989 tot 1994 minister van Sociale Zaken en later waarnemend partijvoorzitter. De Vries brak in 2010 met het CDA toen de partij ging samenwerken met de PVV. Hij haat de PVV. Na zijn politieke loopbaan was hij bestuursvoorzitter van het ABP en voorzitter van de Sociale Verzekeringsbank. De Vries heeft een zeer lange politieke staat van dienst. Hij draagt medeverantwoordelijkheid voor het politieke beleid van Nederland over de laatste twintig jaar van de vorige eeuw.

“Is dit dezelfde Bert de Vries die één van de aanjagers was van de EU-muntunie?” ”Ja, dit is dezelfde De Vries.”

”Is dit dezelfde De Vries die jarenlang het beleid ondersteund heeft waardoor multinationals vrij baan kregen om een asociaal beleid te voeren? “Ja, dit is dezelfde De Vries.”

“Maar dit kan toch niet dezelfde De Vries zijn als de toenmalige minister van Sociale Zaken, die er nu over klaagt dat aandeelhouders asociaal zijn? “Toch wel, dit is dezelfde De Vries.”

“Maar hoe kan dit dan? Op het voorhoofd van deze De Vries staat dan met grote letters “Ik ben dom geweest. Ik heb alles verkeerd gedaan”. “Ja, hij begrijpt nu dat hij ‘een beetje dom’ is geweest.”

Neemt hij zichzelf dit kwalijk?”. ”Nee, dat doet hij niet.”

“Maar wat hij nu voorstelt is superpopulistisch. Is hij lid geworden van de PVV of Forum voor Democratie of heeft hij zich aangesloten bij Arnold Karstens?” “Nee, dat doet hij niet, zijn voorstellen zijn populistisch, maar de haat voor populisten blijft. Je zou kunnen zeggen dat hij eigenlijk zichzelf haat.”

“Wat is hier gebeurd? Is De Vries soms van zijn fiets gevallen en op zijn hoofd gevallen, waardoor hij een “verwarde man” is geworden?”

“Nee, allerminst. Hij noemt zichzelf kerngezond in alle opzichten. Hij is alleen helder gaan nadenken. Hij is tot een aantal indringende conclusies gekomen. Dat betekende dat vele politieke illusies aan De Vries ontnomen zijn. Arme Bert de Vries. Hij is nu aan het einde van zijn looptijd en komt er achter dat vrijwel alles wat hij voorstond in de praktijk averechts werkt. Hij is veel te ambitieus geweest. Hij heeft twee decennia lang een roze bril op gehad. Hij heeft twee decennia lang “Europese Unie, hosanna” geroepen. Hij heeft nooit in een achteraf zaaltje gevraagd “wilt u een euro?” Nee, hij heeft ondemocratisch en autoritair de euro geregeld voor Nederland. Hij heeft twee decennia ruim baan aan multinationals en aandeelhouders gegeven. En nu is hij ingehaald door de realiteit en dat realiseert hij zich. Arme Bert de Vries.”

Dankzij corona worden nu eindelijk veel meer mensen wakker en met de neus op de feiten gedrukt, in gehaald door de realiteit. Die realiteit gaat veel pijn doen, reken maar. Traditionele partijen worden steeds populistischer, ingehaald door de realiteit. Corona doet ongelooflijk veel kwaad maar dit is toch wel een heel mooi aspect van dit virus. We zijn kwaad op China over Covid-19, maar ook wel een beetje boel op Bert de Vries. Want Bert verdient eigenlijk wel een flinke portie billenkoek. Want hij heeft werkelijk álles verkeerd gedaan. Hij zegt het zelf! ‘Wij’ zijn daarvan de dupe en niet zo weinig ook. De populisten hadden bij naar inzien toch eigenlijk wel gelijk denkt hij stilletjes. Maar zijn haat voor populisme blijft….

Frits Bosch, auteur van “Risico als obsessie”, “Dat is het risico”, “Wereld op een keerpunt” “Onbehagen bij de elite”, “Schaft ook Nederland zich af?” en “Feminisme op de werkvloer”.