Οσο ξέρουν και μπορούν έτσι και ενημερώνουν

«Αλχημείες και παλινωδίες» επιγράφει η «Εφ.Συν.» της Παρασκευής το ρεπορτάζ του Γιάννη Μπασκάκη για την εξειδίκευση των ανακοινώσεων («διάγγελμα») του πρωθυπουργού, κατά τη μετάβαση από τα κορονοϊκά στα μετα-κορονοϊκά, στο θέμα «μισθός», από τους συναρμόδιους υπουργούς: Σταϊκούρας, Γεωργιάδης, Βρούτσης, Πέτσας.

Ας μου επιτραπεί μία σύντομη διαφωνία. Μια χαρά μάς ενημέρωσαν (και μας ενημερώνουν γενικώς όλον αυτό τον δύσκολο καιρό). Τόσο ξέρουν, τόσο μπορούν. Μην είμαστε και αχάριστοι. Αν έγραφα και «τόσο θέλουν», θα έδινα στο θέμα πολιτική διάσταση και δεν το θέλω. Απλώς, κάνω χρήση της χρονογραφικής άδειας (έχουμε και οι δημοσιογράφοι τις ασυλίες μας! άλλοι «συνάδελφοι» π.χ. παραπέμπουν σε «κομμωτήρια»…), οπότε χτυπάω μια στο καρφί και μια στο πέταλο.

Καταλάβαμε πάντως, από τις «διευκρινίσεις» κατά την «εξειδίκευση» των μεταβατικών στόχων –της «γέφυρας», όπως αποκάλεσε αυτή τη μετάβαση ο πρωθυπουργός– ότι το «σχεδόν ολόκληρος» (μισθός), ως έκφραση του πρωθυπουργού («θα εξακολουθούν να αμείβονται σχεδόν με τον ίδιο μισθό»), εξειδικευόμενη από τους αρμόδιους υπουργούς, σημαίνει μισθός… μείον από 16-20%. Χοντρά χοντρά, γιατί μπαίνουνε στη μέση και κάτι φόροι, κάτι ασφαλιστικά, κάτι μου ’πες-σου ’πα… πάμε και στα λογιστικά· θα θέλουμε μετά εξειδίκευση στην εξειδίκευση.

Τέλος πάντων, στα… σχεδόν 60 χρόνια που παρακολουθώ τον δημόσιο βίο και τις πολιτικές εξελίξεις, το πλείστον ως (θέλω να πιστεύω) ενεργός πολίτης, ουδέποτε άλλοτε θυμάμαι (πλην της χουντικής περιόδου βεβαίως) κυβέρνηση με περισσότερα ψέματα, σε λιγότερο χρόνο, από τη σημερινή. Παρατηρούσα και άκουγα την Τετάρτη τον Μητσοτάκη στα «επαγγελλόμενα», και κουνούσα το κεφάλι, και από την έπαρση και από τα ψέματα. Λέξη δεν πίστεψα. Ενιωσα μάλιστα μια στιγμή να μου κλείνει το μάτι. Σαν να μου έλεγε: «Μη χολοσκάς φίλε. Δεν τα λέω για σένα. Για άλλους τα λέω…».