Peuter Liam al 24 jaar vermist, maar nu gaat zijn DNA-profiel in databank: “Zeg nooit ‘nooit’”

Op de Internationale Dag van de Vermiste Kinderen vraagt Alain Remue van de Cel Vermiste Personen vandaag even stil te staan bij langlopende dossiers als de tweejarige Liam Vanden Branden, de enige verdwijning van een jong kind die nooit is opgelost geraakt sinds de oprichting van de cel. “We proberen Liams DNA-profiel onder te brengen in de DNA-databank voor vermiste personen, verklaarde Remue op Radio 1.

“Zeg nooit nooit. Stel dat er morgen ergens bij werken stoffelijke resten worden gevonden, kan dit heel misschien ertoe leiden dat alsnog een link optreedt naar een openstaand dossier, zoals bijvoorbeeld Liam. Je moet alles op alles zetten om de ouders proberen een antwoord te geven, soms tegen beter weten in.”

Liam verdween op 3 mei 1996 aan het Zennegat in Mechelen. “Alles wat we konden onderzoeken, hebben we onderzocht. We zijn ontelbare keren teruggegaan naar het Zennegat, zonder resultaat.”

De verdwijning van de peuter bleek de eerste grote zaak sinds de oprichting van de Cel in 1995. “Het is het jongste kindje dat we nooit hebben teruggevonden. Jonge kindjes die we daarna moesten opsporen, hebben we altijd gevonden, hetzij levend, hetzij overleden door de omstandigheden. Liam hebben we nooit gevonden. Zijn verdwijning laat ons niet los. We zien zijn foto elke dag op kantoor. Niet weten wat er met je kind is gebeurd, is onwaarschijnlijk erg. We kunnen ons dat niet voorstellen.”

“Het klonk mij ooit bizar in de oren, maar in de voorbije 25 jaar heb ik geleerd dat slecht nieuws brengen voor mensen een verlossing kan zijn. Het zal je niet gelukkig maken, uiteraard niet. Maar het zorgt voor een rustpunt, je kan vanaf dan afscheid nemen en het rouwproces starten.”

Niet dankzij Dutroux, die eer gun ik hem nooit, maar door de zaak-Dutroux hebben we heel veel geleerdAlain Remue van de Cel Vermiste Personen

Remue pleit ook voor betere samenwerking op Europees vlak. “Jammer genoeg zijn we met de Cel Vermiste Personen in Europa vrij uniek. Ideaal zou een Europees netwerk van (politie-)units rond vermiste personen zijn, vergelijkbaar met onze Cel. Ik hoop dat ik zoiets nog zie ontstaan in de komende jaren. We staan in nauw contact met Nederlandse, Franse en Britse politiediensten, maar in een hoop landen is er van overheidswege nog te weinig aandacht voor vermiste personen en vermiste kinderen in het bijzonder. Niet dankzij Dutroux, die eer gun ik hem nooit, maar door de zaak-Dutroux hebben we heel veel geleerd. In België hebben we een systeem dat snel kan reageren met de parketmagistraten, de politie en partners als Child Focus.”

Lees ook: Child Focus benadrukt belang van zoektocht naar vermiste kinderen met nieuwe campagne