Η μεγαλύτερη φάρμα ελληνικών λευκών μανιταριών

Η μοναδική μεγάλη και οργανωμένη παραγωγή λευκών μανιταριών στη χώρα γίνεται στην Αλεξανδρούπολη, σε μια πρότυπη μονάδα από έμπειρους μανιταρογνώστες.

Το 1981, μια ομάδα Ελλήνων που είχαν ζήσει και δουλέψει στο εξωτερικό άνοιξαν μια μικρή μονάδα επεξεργασίας μανιταριών στην Αλεξανδρούπολη. Ο Ολλανδός υπεύθυνος παραγωγής έπρεπε να εκπαιδεύσει κάποιον ντόπιο, προκειμένου να αναλάβει το πόστο του όταν εκείνος θα επέστρεφε στη χώρα του. Αυτή ήταν η εντελώς τυχαία, αλλά απόλυτα καθοριστική στιγμή στη ζωή του Μάκη Μπαξεβάνη. Άπαξ και διδάχτηκε την καλλιέργεια των μανιταριών από τον Ολλανδό, δεν σταμάτησε να ασχολείται με τους μύκητες. Παρακολούθησε μαθήματα στο εξωτερικό, εργάστηκε πάνω στο αντικείμενο στην Ολλανδία και στη Γερμανία, αλλά και όταν πια επέστρεψε στην Ελλάδα, συμμετείχε σε πολλές μονάδες παραγωγής μανιταριών. Είναι αναμφισβήτητα ο πιο έμπειρος παραγωγός λευκού μανιταριού στη χώρα.

Το 2015 έκανε το επόμενο βήμα: ανέλαβε τις παρατημένες εγκαταστάσεις στη βιομηχανική περιοχή της Αλεξανδρούπολης και εγκαινίασε την πρώτη ολοκληρωμένη, οργανωμένη και καθετοποιημένη παραγωγή λευκού μανιταριού στην Ελλάδα. Με εξαίρεση κάποιους αγρότες με πολύ μικρές παραγωγές, οι οποίοι διαθέτουν τα προϊόντα τους μόνο στην τοπική αγορά, τα «Μανιτάρια Ελληνικής Γης» είναι τα μοναδικά λευκά και brown μανιτάρια που παράγονται στην Ελλάδα και διανέμονται σε ευρεία κλίμακα. Η καλλιέργεια των μανιταριών είναι εξαιρετικά απαιτητική. Χρειάστηκαν δύο επενδυτές και περίπου 3,5 εκατ. ευρώ ώστε οι παλιές εγκαταστάσεις, που είχαν εγκαταλειφθεί το 2010, να γίνουν πάλι βιώσιμες και σύγχρονες. Εν μέσω capital controls και οικονομικής κρίσης, ο Μάκης Μπαξεβάνης μαζί με τον γιο του, Γιώργο, που ανέλαβε τη διοίκηση, κατάφεραν να προμηθευτούν μηχανήματα από το εξωτερικό, να οργανώσουν τους θαλάμους καλλιέργειας και να βρουν τους σωστούς συνεργάτες.

Τα πρώτα μανιτάρια βγήκαν στην αγορά τον Ιανουάριο του 2016 και όσο περνούσε ο καιρός μεγάλωνε και η παραγωγή. Στο εργοστάσιο «Μανιτάρια Ελληνικής Γης», το λευκό μανιτάρι έχει κύκλο παραγωγής περίπου 9 εβδομάδων, και αυτό γιατί εδώ φτιάχνεται και το υπόστρωμα μέσα στο οποίο θα γίνει η σπορά, το οποίο αποτελείται από 4 υλικά: άχυρο, κοπριά κότας, γύψο και νερό. Το άχυρο έρχεται σε μπάλες, σπάει, βρέχεται τόσο ώστε να μαλακώσει και να αρχίσει να σαπίζει και τότε αναμειγνύεται με κοπριά και γύψο.

Ο γύψος ρυθμίζει το pH του μείγματος και η κοπριά τρέφει τα βακτήρια. Το μείγμα ανακατεύεται τακτικά και μπαίνει σε μια μεγάλη ανοιχτή αποθήκη με αεριζόμενο δάπεδο για να αναπνέει συνεχώς, γιατί χωρίς οξυγόνο δεν θα υπάρχουν οι απαραίτητες συνθήκες ζύμωσης για να αναπτυχθούν τα μανιτάρια. Ακολουθεί η παστερίωση του μείγματος και η μεταφορά του σε θαλάμους καλλιέργειας, όπου γίνεται η σπορά. Έπειτα επικαλύπτεται με τύρφη και χρειάζονται ακόμα περίπου 14 ημέρες για να αναπτυχθούν τα μανιτάρια στο κατάλληλο μέγεθος. Όταν έρθει η ώρα, τα μανιτάρια κόβονται με το χέρι ένα ένα και μπαίνουν κατευθείαν στα σκαφάκια στα οποία πωλούνται. Οι 18 τεράστιοι θάλαμοι καλλιέργειας έχουν πολύ συγκεκριμένες συνθήκες: πρέπει τόσο η θερμοκρασία όσο και η υγρασία να είναι οι κατάλληλες για την ανάπτυξη των ευαίσθητων μανιταριών.

Η αύξηση της κατανάλωσης και οι εισαγωγές

Επίσημα στοιχεία για την εγχώρια κατανάλωση μανιταριών δεν υπάρχουν, αλλά είναι σίγουρο ότι τα τελευταία δέκα χρόνια έχει υπερδιπλασιαστεί και τα φρέσκα μανιτάρια έχουν μπει σε πάρα πολλά σπίτια σε σταθερή βάση. Ειδικά όσον αφορά τα λευκά, σχεδόν το 90% αυτών που κυκλοφορούν στην αγορά προέρχεται από την Πολωνία, η οποία τροφοδοτεί σχεδόν όλη την Ευρώπη. Η εταιρεία «Μανιτάρια Ελληνικής Γης» παράγει περίπου 15-17 τόνους μανιτάρια την εβδομάδα, από τους οποίους ο ένας τόνος αφορά πορτομπέλο και ο μισός τόνος μανιτάρια brown. Παρ’ όλα αυτά, η παραγωγή αυτή καλύπτει μόλις το 7-10% της κατανάλωσης. Το δίκτυο διανομής είναι αρκετά μεγάλο και καλύπτει σούπερ μάρκετ και παντοπωλεία σε όλη τη χώρα.

Μανιτάρια Ελληνικής Γης, Τ/25510-91.287, www.manitariaellinikisgis.gr
Σε όλα τα σούπερ μάρκετ

ΞΕΡΑΤΕ ΟΤΙ:

• Τα brown μανιτάρια είναι στην ουσία μικρά πορτομπέλο που κόβονται νωρίτερα.
• Ο μεγαλύτερος εχθρός του μανιταριού είναι η υγρασία. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να τα πλένουμε, αλλά να τα σκουπίζουμε με νωπή πετσέτα και να τα φυλάσσουμε στον χώρο του ψυγείου με τη λιγότερη υγρασία.
• Δεν αναφέρεται ημερομηνία λήξης στα μανιτάρια, γιατί είναι ένα «λαχανικό», όπως η ντομάτα ή το μαρούλι.
• Παρατηρούμε αν τα μανιτάρια είναι αλλοιωμένα ή πολύ μαλακά: αυτό σημαίνει ότι έχουν περάσει πολλές μέρες από την παραγωγή τους. Κοιτάζουμε την ημερομηνία παραγωγής. Καλό είναι να τα καταναλώσουμε μέσα σε δέκα ημέρες.