Μπόγρης: Είμαι μακριά από αυτή την αρρώστια που υπάρχει στην Ελλάδα

Ο Γιώργος Μπόγρης μιλά στο Sport24.gr για την επιστροφή του στη "Διηπειρωτική" Τενερίφη, την ποιότητα ζωής στην Ισπανία, την πιο μπασκετική πλευρά του εαυτού του και τον Ολυμπιακό. "Συμφώνησα με την Τενερίφη με τρία μηνύματα".

Επέστρεψε στην Τενερίφη με την οποία είχε κατακτήσει το Champions League το 2017. Δύο -μόλις- μήνες αργότερα κατέκτησε το Διηπειρωτικό. Το βράδυ της Παρασκευής (14/2, 20:00) αντιμετωπίζει την Ανδόρα στο Copa del Rey. Την ίδια στιγμή, η ομάδα του έχει προκριθεί στην επόμενη φάση της διοργάνωσης που κατέκτησε πριν από τρια χρόνια, ενώ βρίσκεται στην τέταρτη θέση της Liga Endesa, στοχεύοντας στο πλεονέκτημα έδρας.

Η ομάδα του Γιώργου Μπόγρη βρίσκεται μέσα σε όλους της τους στόχους. Ο Έλληνας σέντερ πάλι, φαίνεται ότι βρίσκεται μέσα στο ιδανικό, μπασκετικό περιβάλλον, σε ένα νησί που τείνει να γίνει δεύτερο σπίτι του, σε μία χώρα "μακριά από την αρρώστια", στην οποία βρίσκει "μία ηρεμία και μία ποιότητα ζωής" και όπου, το κυριότερο, "λαμβάνεις σεβασμό, απολαμβάνεις το μπάσκετ και η έννοιά του αποκτά ξανά νόημα".

Ο 31χρονος σέντερ μιλά στο Sport24.gr για την νέα πρόκληση της Τενερίφης, τον ρόλο στην ισπανική ομάδα, την υπόσταση και τη ζωή του στην Ισπανία, αλλά και τον Ολυμπιακό που παραμένει παιδικό όνειρο.

Το παράδειγμα με το μούσι του Τσόχλα που στην Ελλάδα έγινε προϊόν χλευασμού και στην Ανδόρα προϊόν προς πώληση στις μπουτίκ, το "θέλω μόνο να κερδιζω", το "δεν θέλω ούτε καλάθι παραπάνω για μένα" και ο αφιερωμένος τίτλος στον Αντώνη Νταή.

Πόση ώρα χρειάστηκε να "συσκεφτείς" με τον εαυτό σου όταν σου δόθηκε η ευκαιρία να επιστρέψεις στην Ισπανία;

"Συμφώνησα με την Τενερίφη, κυριολεκτικά, με τρία μηνύματα. Μου έστειλε μήνυμα ο κόουτς (σ.σ. Τσους Βιντορέτα), μου λέει "είσαι καλά;", του λέω "καλά εσύ;", μου λέει "όλα καλά, αλλά κάτι δεν πάει καλά στη χημεία υγεία της ομάδας, μπορείς να έρθεις να τη φτιάξεις;". Του είπα αμέσως ναι. Με αυτά τα μηνύματα συμφωνήσαμε”.

Πώς το εξέλαβαν στον Προμηθέα, δεδομένου ότι έπρεπε να φύγεις μεσούσης της σεζόν;

"Εντάξει είχαμε τις κουβέντες μας, αλλά βρήκαμε μία λύση και συνεχίσαμε προφανώς για το καλύτερο και των δύο. Γιατί και ο Προμηθέας εξαιρετικά τα πηγαίνει, αλλά κι εγώ ήθελα να είμαι χαρούμενος και περήφανος για μένα και να επιστρέψω εδώ. Όλοι κερδισμένοι βγήκαμε".

Μπήκες απευθείας στα βαθιά, σε μία ομάδα με περισσότερους στόχους και σε πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον. Ήταν δύσκολη η μετάβαση;

"Για εμάς είναι μία πολύ σημαντική χρονιά. Έφυγα από μία ομάδα μεσούσης της σεζόν και πήγα σε μία άλλη. Είμαι χαρούμενος που κατάφερα να επιστρέψω στο ισπανικό πρωτάθλημα. Ξέρω το μέρος, ξέρω τον προπονητή, ήταν πολύ πιο εύκολο να προσαρμοστώ. Έχω παίξει 15 ματς μέχρι τώρα, η ομάδα έχει κερδίσει τα 12 και ο προπονητής μου αναγνωρίζει τη βοήθεια που προσφέρω κα μάλιστα πρόσφατα το έκανε και δημόσια. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα".

"ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΝΤΑΗ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ"

Δεν πρόλαβες να κλείσεις δύο μήνες στην Τενερίφη και πανηγύρισες τίτλο...

"Είμαστε πολύ χαρούμενοι για πολλούς λόγους. Μετά το 2017 είναι ο πρώτος τίτλος της ομάδας και ήταν ένας από τους στόχους που είχαμε βάλει για να κατακτήσουμε φέτος και τα καταφέραμε. Το ότι παίξαμε μια ομάδα σαν τη Βίρτους στον τελικό κάνει πολύ σημαντικό αυτό το τρόπαιο. Κάποιοι το υποτιμούν βέβαια, αλλά η Βίρτους είναι ομάδα Ευρωλίγκας. Έχει προπονητή τον Τζόρτζεβις, έχει πάρει τον Μίλος, τους οποίους είχα και την ευκαιρία να συναντήσω και να μιλήσουμε. Απόλαυσα πάρα πολύ το τριήμερο και είμαι πολύ χαρούμενος που φύγαμε νικητές.

Θέλω να αφιερώσω τον τίτλο στη μνήμη του Αντώνη Νταή. Είναι ένας άνθρωπος που με επηρέασε σημαντικά, που έχω στην καρδιά μου και μου λείπει πάρα πολύ. Δεν είπα και δεν έζησα όσα ήθελα μαζί του και πιστεύω ότι του έδωσα μία χαρά εκεί ψηλά που είναι γιατί με είχε στην καρδιά του. Μου λείπει πραγματικά".

Σε είδαμε να πανηγυρίζεις με την ελληνική σημαία. Η "ξενιτιά" δημιουργεί την ανάγκη για μία τέτοια κίνηση;

"Είναι κάτι που θέλω να κάνω όσο παίζω στο εξωτερικό. Δεν είμαι απλά ο Γιώργος Μπόγρης, είμαι ο Έλληνας Γιώργος Μπόγρης και θέλω να προσπαθώ να διαφημίσω εδώ τη χώρα μου και τον χαρακτήρα μας.

Το εξωτερικό με κάνει να εκτιμώ την Ελλάδα ακόμα παραπάνω, με τα καλά της και τα κακά της. Έρχεται πάντα βέβαια η στιγμή που πρέπει να επιστρέψεις στην Ελλάδα και να απολαμβάνεις περισσότερο το σπίτι σου, όπως τους καλοκαιρινούς μήνες για παράδειγμα”.

Πόσο διαφορετικός είναι ο ρόλος σου σε σχέση με αυτόν που είχες στον Ολυμπιακό; Σε παρκέ και αποδυτήρια...

"Δεν θεωρώ ότι είναι διαφορετικός. Όπως στον Ολυμπιακό έτσι κι εδώ, προσπαθώ να βοηθώ την ομάδα και τους συμπαίκτες μου με όποιο τρόπο μπορώ, είτε μέσω του χαβαλέ βοηθά, είτε με το να μιλήσω, να πω δύο κουβέντες, όπου και ηλικιακά μπορώ να πάρω θέση. Σίγουρα σε αυτό το κομμάτι δεν είναι όπως στον Ολυμπιακό όπου υπήρχαν παιδιά με τεράστια εμπειρία, σε κάθε περίπτωση όμως, ο στόχος μου δεν αλλάζει.

Θέλω να κερδίζει η ομάδα μου και να βοηθώ σε αυτό με οποιονδήποτε τρόπο. Ούτε καλάθι παραπάνω για μένα, ούτε ρμπάουντ, ούτε τίποτα. Θέλω απλά να κερδίζω. Τα χρόνια πορείας μου έχουν δείξει πως όταν είσαι σε μία ομάδα που κερδίζει ζεις στιγμές που σε ακολουθούν. Όταν παίζεις σε μέτρια ομάδα, όσο καλά κι αν παίζεις για σένα, το μόνο που μπορεί να σου φέρει είναι να πας σε μία καλύτερη. Τίποτα παραπάνω”.

Πλέον ακολουθεί το Copa del Rey, ένας από τους τρεις επόμενους στόχους σας. Πόσο υψηλές είναι οι βλέψεις, αλλά και οι απαιτήσεις που έχει ο σύλλογος;

"Είναι επίσης ένας στόχος γιατί η κλήρωση είναι βατή. Δεν θα πετύχουμε καμία από τις δύο μεγάλες (σ.σ. Ρεάλ και Μπαρτσελόνα), οπότε θέλουμε να πάμε τελικό. Πιστεύουμε σε εμάς, έχουμε έμπειρα παιδιά. Για μένα είναι μία δικαίωση η επιστροφή μου στην Τενερίφη γιατί είχα βιώσει πολύ όμορφα χρόνια εδώ και έχω πολύ ωραίες αναμνήσεις. Είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ίδιο μέρος, ίδια ρουτίνα. Μόνο οι συμπαίκτες έχουν αλλάξει. Είμαι μόνο εγώ από την ομάδα του 2017.

Από εκεί και πέρα είμαστε συγκεντρωμένοι στο Πρωτάθλημα, θέλουμε να πάρουμε το πλεονέκτημα στα playoffs, είμαστε στην τέταρτη θέση και πιστεύω ότι μπορούμε να το κάνουμε γιατί στην τρίτη θέση είναι η Σαραγόσα θα την οποία έχουμε στην έδρα μας. Θέλουμε επίσης να καταφέρουμε να φτάσουμε στο Final Four του Champions Leauge που είναι επίσης ένας στόχος.

Συνήθεια είναι πλέον. Πάντα αυτά τα χρόνια στον Ολυμπιακό ήμουν σε μία ομάδα που είχε στόχους, είχε πίεση. Στην Τενερίφη, από τη μέρα που ήρθα θεωρώ πως έχω συμβάλει ώστε να αλλάξει η νοοτροπία των συμπαικτών μου από το “ας κερδίσουμε” στο “να κερδίσουμε”. Η ομάδα έχει γίνει μπραντ, όλοι μας περιμένουν πλέον, όλοι θέλουν να μας κερδίσουν, παίρνουμε και δύσκολα ματς και τις παγίδες με τις μικρότερες ομάδες, κάτι που δείχνει χαρακτήρα. Είμαι αισιόδοξος για το μέλλον.

"ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΟΥΛΗΘΕΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΩΣ ΑΣΟΒΑΡΟΣ"

Είναι διαφορετικός ο τρόπος που αντιμετωπίζεσαι από τον κόσμο στην Ισπανία και που αντιμετωπίζεις εσύ ο ίδιος το μπάσκετ, σε σύγκριση με την Ελλάδα;

“Η αλήθεια είναι ότι λαμβάνεις διαφορετικά σεβασμό εδώ. Απολαμβάνεις περισσότερο αυτό που κάνεις γιατί είναι το μόνο που σε ενδιαφέρει. Έχεις μια ηρεμία και μία ποιότητα ζωής. Σίγουρα υπάρχει η μοναξιά του εξωτερικού, η οποία μπορεί μεν να είναι στιγμιαία αλλά μόνο σε βελτιώνει σαν άνθρωπο και καταλαβαίνεις πού πας. Από την πρώτη εμπειρία με βοήθησε πολύ και με άλλαξε σαν άνθρωπο. Έχεις πάντα κάτι να περιμένεις, έναν φίλο, έναν συγγενή. Σκέφτεσαι διαφορετικά και απολαμβάνεις διαφορετικά το αντικείμενο.

Αποκτά ξανά νόημα η έννοια του μπάσκετ, του σεβασμού και της απόλαυσής του. Δεν το κάνεις για να το κάνεις. Είσαι μακριά από αυτή την αρρώστια που υπάρχει στην Ελλάδα. Βλέπεις ωραία γήπεδα, γεμάτα, αντιπάλους που σε σέβονται, ακόμα και στα πιο ασήμαντα κομμάτια, στα σόσιαλ, στις τηλεοράσεις. Η ACΒ ειδικά σε αυτό το κομμάτι είναι η καλύτερη διοργάνωση. Μόνο το NBA έχει κάτι να της πει στο κομμάτι της επικοινωνίας. Αυτό σε ιντριγκάρει και σε βοηθά να το απολαύσεις”.

Έχεις απασχολήσει τα social media, τον κόσμο του Παναθηναϊκού για αντιδράσεις ή πανηγυρισμούς στο ΟΑΚΑ και άλλα τέτοια όσο ήσουν στον Ολυμπιακό. Στην Τενερίφη θεωρείς ότι επικεντρώνεσαι στην πιο... μπασκετική πλευρά του εαυτού σου;

"Πάντα το μπάσκετ ήταν μόνο αυτό η ζωή μου. Δεν έκανα κάτι άλλο. Το ότι στην Ελλάδα προφανώς η τρίχα γίνεται τριχιά και ασχολούνται μαζί σου γιατί δεν έχουν τι να κάνουν και για να βγάλει ο καθένας το κόμπλεξ του δεν με αφορά. Το να πανηγυρίσω μέσα στο ΟΑΚΑ ας πούμε τι σημαίνει; Οκ, πανηγύρισα. Ήθελα να βγάλω πάθος στον Ολυμπιακό, ενέργεια και να είμαι σκληρός στο παιχνίδι μου. Ήμουν σε μία ομάδα με την οποία ζούσα το παιδικό μου όνειρο και ήμουν χαρούμενος γι’ αυτό. Τι να μου πουν δηλαδή; Και γιατί να ασχοληθώ; Είμαι πολύ γεμάτος σε στιγμές και προφανώς ότι ο κόσμος έχει τη νοοτροπία της λατινικής Αμερικής και του αρέσει να σχολιάζει πράγματα δεν με αφορά.

"Στην Ελλάδα μπορεί να πουληθεί εύκολα ότι κάποιος είναι ασόβαρος, εδώ πάλι λένε ότι φτιάχνω το κλίμα της ομάδας. Όταν έπαιζα στον ΠΑΟΚ πηγαίναμε εκτός έδρας και κορόιδευαν τον Τσόχλα για το μούσι του. Όταν ήμουν στην Ανδόρα, όμως, είχαμε έναν παίκτη με μούσι και η μπουτίκ της ομάδας πουλούσε μούσι! Το τέλος της ζωής για τη μύγα είναι η αρχή της ζωής για την αράχνη. Όταν πέσεις στον ιστό, αν βλέπεις με τα μάτια της μύγας πεθαίνεις. Αν βλέπεις με τα μάτια της αράχνης όμως; Εγώ μπορεί να απασχολώ τον κόσμο για το πόσο ωραίος τύπος είμαι και μετά για το μπάσκετ (σ.σ. γέλια). Και τι έγινε;”

Παρ’ όλα αυτά, θα φανταζόσουν τον εαυτό σου ξανά πίσω στην Ελλάδα για μπάσκετ;

"Θα επέστρεφα μόνο για τη EuroLeague. Από εκεί και πέρα, μου αρέσει να μένω εδώ. Να μεγαλώνω, να ωριμάζω. Νιώθω σαν στο σπίτι μου και είμαι με έναν προπονητή που ταιριάζω. Για μένα δεν υπάρχει καλός ή κακός παίκτης. Είναι να ταιριάζεις με έναν προπονητή. Αν πάλι έρθει κάτι καλύτερο, όπου και να έρθει, με χαρά θα επέστρεφα. Δεν μπορείς να αποκλείσεις κάτι. Κι εγώ νόμιζα ότι θα είμαι τρία χρόνια στον Προμηθέα και είμαι ξανά στην Ισπανία. Και θα είμαι σίγουρα για τα επόμενα δύο. Όσα πλάνα και να κάνουμε στη ζωή, ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Πρέπει να απολαμβάνουμε τη στιγμή. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει. Τρανό παράδειγμα του Αντώνη (σ.σ. Νταή) και του Κόμπι Μπράιαντ. Ζήσε τη στιγμή κι άσε το μετά”.

"ΚΙΝΗΣΗ ΜΑΤ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥΣ Ο ΜΠΑΡΤΖΩΚΑΣ"

Παρακολουθείς τον Ολυμπιακό; Η χρονιά δεν έχει εξελιχθεί όπως θα ήθελαν στην πρώην ομάδα σου.

"Ναι γενικά παρακολουθώ τα παιχνίδια. Ήταν ένα κομβικό σημείο για την ομάδα από πέρυσι. Προσπάθησε μετά από χρόνια να αλλάξει χαρακτήρα κι αυτό είναι πάρα πολύ δύσκολο όταν είσαι σε μία ομάδα που έχεις συνηθίσει να ακολουθεί περισσότερο το σερβικό μοντέλο. Όταν μετά προσπαθείς να πας σε κάτι διαφορετικό, κάτι αμερικάνικο, η μετάβαση είναι πολύ δύσκολη. Δεν πιστέυω ότι όταν έκλεισε ο Μπλατ υπήρχε αρνητική αντίδραση από κάποιον. Όλοι ενθουσιάστηκαν, απλά δεν ταίριαξε. Θεωρώ ότι η χημεία δεν βρέθηκε.

Ο κόουτς Μπλατ, με την πορεία του έχει δείξει ότι είναι προπονητής υψηλού επιπέδου, αλλά σε αυτό το επίπεδο, σε ομάδες σαν τον Ολυμπιακό, η πίεση και η γκρίνια για το αποτέλεσμα έχουν τη δική τους βαρύτητα. Σε κάνει βιώσιμο μόνο για την επόμενη μέρα. Η ομάδα έχει μάθει στους τίτλους, στις επιτυχίες. Είναι η ομάδα με τον περισσότερο κόσμο στην Ελλάδα και λόγω του ότι ο περισσότερος κόσμος είναι ποδοσφαιρικός έχει μάθει στις νίκες.

Έπειτα, όταν έφυγε ο κόουτς Μπλατ, η ομάδα βγήκε στην αγορά αλλά τη δεδομένη στιγμή δεν ήταν εύκολο. Έμεινε ο κόουτς Κεμζούρα, με τον οποίο έχω δουλέψει και όλοι τον θεωρούν τρομερό επαγγελματία και άνθρωπο με ωραίες ιδέες για το μπάσκετ. Σίγουρα όταν έχεις να διαχειριστείς μεγάλα ονόματα είναι δύσκολο, πολλώ δε όταν το βιογραφικό που κουβαλάς δεν μπορεί να σηκώσει τέτοια ονόματα”.

Η επιστροφή του Γιώργου Μπαρτζώκα θεωρείς ότι την επαναφέρει στο σωστό μονοπάτι;

"Oι πρόεδροι του Ολυμπιακού έκαναν μία κίνηση ματ. Η πίεση που άσκησαν στον κόουτς Μπαρτζώκα για να επιστρέψει δείχνει ότι δεν αφήνουν την ομάδα ακυβέρνητη και έχουν μακροπρόθεσμο πλάνο. Ήταν μία κίνηση που δέχτηκε ο κόσμος και τα παιδιά που είναι πυλώνες της ομάδας και έχουν δουλέψει μαζί του. Είναι ένας προπονητής που αγαπά την ομάδα και την ξέρει.. Πρέπει να ξέρεις πού είσαι και τι φανέλα εκπροσωπείς. Θεωρώ πως είναι σε καλό μονοπάτι ποια ο Ολυμπιακός. Οι κινήσεις που έχει κάνει είναι σωστές και θεωρώ ότι σε βάθος χρόνου αυτό θα φανεί”.

Η μία διοργάνωση ότι τον επηρέασε αρνητικά εν τέλει;

"Δεν θεωρώ ότι είναι κάτι που σε επηρεάζει, ειδικά όταν έχεις ένα ρόστερ με τόσους βετεράνους. Το θέμα είναι στην αρχή για μένα μόνο. Το σοκ του παίκτη που έχει μάθει να παίζει δύο αγώνες τη βδομάδα και πρέπει να μπει στον ρυθμό. Αλλά όταν μπεις στη ρουτίνα δεν σε επηρεάζει. Τα παιδιά έχουν μπει στη ρουτίνα, έχουν μάθει ότι μπορούν να είναι περισσότερη ώρα στο γυμναστήριο, να ξεκουραστούν περισσότερο.

Πολλές φορές και τα συνεχόμενα ταξίδια με ενδιάμεσα παιχνίδια που είναι θεωρητικά πιο εύκολα σε κουράζουν και κυρίως σε αποσυντονίζουν. Εμείς για παράδειγμα μπορεί να πάμε στο Γκαζιαντέπ και έπειτα στο Μπούργος και μετά πρέπει να ξαναγυρίσουμε στο νησί. Νιώθεις ότι όλο αυτό είναι κουραστικό και δεν μπορείς να αποδώσεις το ίδιο. Επίσης χάνεις και τη μαγεία του να περιμένεις ένα σημαντικό ματς. Η τόση ρουτίνα και τα συνεχόμενα ταξίδια σε επηρεάζουν. Ο Ολυμπιακός είναι μία ομάδα με έμπειρα παιδιά. Μπορεί να μην είναι σταθερή, αλλά είναι στον σωστό δρόμο”.

Photo Credits: Iberostar Tenerife Twitter, FIBA, Eurokinissi