Οι εργαζόμενοι της ΑΡΣΙΣ ζητούν εργασιακή ασφάλεια

Πρόσφατα η οργάνωση ανακοίνωσε 6 απολύσεις, τη μετατροπή της σύμβασης δύο εργαζομένων από πλήρους απασχόλησης σε μερικής και τη μηνιαία παράταση της σύμβασης εργαζόμενης μέχρι το τέλος Ιανουαρίου, ενώ έχουν παραιτηθεί δύο εργαζόμενοι.

Σε πανελλαδική απεργία και συγκέντρωση έξω από τα γραφεία της οργάνωσης ΑΡΣΙΣ στην Αθήνα προχώρησε χτες το Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ) με αίτημα να μη διακοπεί η σύμβαση εργασίας εργαζόμενης στο Κέντρο Υποστήριξης Νέων της οργάνωσης και να μην περικοπούν θέσεις εργασίας.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΣΒΕΜΚΟ, στα μέσα Δεκεμβρίου η οργάνωση ανακοίνωσε 6 απολύσεις στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς και στη συνέχεια, ύστερα από συναντήσεις με το προσωπικό, προχώρησε στη μετατροπή της σύμβασης δύο εργαζομένων από πλήρους απασχόλησης σε μερικής και στη μηνιαία παράταση της σύμβασης μιας εργαζόμενης μέχρι το τέλος Ιανουαρίου, ενώ έχουν σημειωθεί δύο παραιτήσεις εργαζόμενων.

Στην απεργία καλούσε το Σωματείο Εργαζομένων στην ΑΡΣΙΣ, ενώ ιδιαίτερα μαζική συμμετοχή είχαν οι εργαζόμενοι της οργάνωσης σε Χίο, Λέρο, Σάμο, Κω και Ρόδο. Σε κείμενο που υπογράφουν 39 εργαζόμενοι στα νησιά, υπογραμμίζουν ότι έχουν σήμερα τετράμηνες συμβάσεις, ενώ η δράση της οργάνωσης στα νησιά μετρά τέσσερα χρόνια.

Σημειώνουν ότι δέχονται συνεχείς πιέσεις εντατικοποίησης της εργασίας, με αμέτρητες απλήρωτες ώρες κατά τις οποίες βρίσκονται στη διάθεση του εργοδότη, με μισθούς που δεν συγκρίνονται με εκείνους των διεθνών οργανισμών ή άλλων οργανώσεων στο εξωτερικό και ενώ έχουν υποστεί ρατσιστικές επιθέσεις και στοχοποίηση από τα μέσα ενημέρωσης και μερίδα τοπικών κοινωνιών με την κατηγορία της διακίνησης.

«Εμείς προσφέρουμε την ανθρωπιά μας, τον κόπο και την αλληλεγγύη μας στους ανθρώπους, κόντρα σε εκείνους που τους ξεριζώνουν και ύστερα χρηματοδοτούν προγράμματα στήριξης προσβλέποντας στην αυριανή εκμετάλλευση για να στηρίξουν τους ανταγωνισμούς τους. […] Το λιγότερο που δικαιούμαστε για όλα αυτά είναι σιγουριά στην εργασία μας. Σιγουριά ότι θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε σε ολοένα και καλύτερες συνθήκες, τόσο εργασιακές και οικονομικές όσο και κοινωνικές. Αν επιτρέψουμε τη διάλυση των εργασιακών κεκτημένων στην πιο εμβληματική δομή της οργάνωσης, στο ΚΥΝ (Κέντρο Υποστήριξης Νέων), τότε επιτρέπουμε τη διάλυση των δικών μας κεκτημένων», σημειώνουν.