Το νησί της Ρόδου είναι η χαρά του επαγγελματία - ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή…

Το νησί μας, όπως και να το κάνουμε, είναι η χαρά του επαγγελματία-ερασιτέχνη ποδοσφαιριστή.

Όποιου έρχεται εδώ για να κάνει το «κομμάτι» του και να πάρει το μισθό του για ένα χρόνο, αλλά μετά… λατρεύει το κλίμα και τον ήλιο και θέλει να παραμείνει σ’ αυτό χρόνια, γιατί καλύτερα πού θα βρει; Ο κάθε παράγοντας κάνει ό, τι θέλει τα λεφτά του και δεν είμαι εγώ κάνας εφοριακός να του κάνω έλεγχο και να του βάλω και πρόστιμο άμα λάχει μετά από έρευνα για την τιμολογιακή πολιτική του.

Εκείνο που μ’ ενοχλεί είναι το «αγκάθι» της έλλειψης οργάνωσης και της κατρακύλας, όταν γίνονται μεταγραφές για το θεαθήναι, έστω για τρεις μήνες και μετά μην τον είδατε, μην τον απαντήσατε τον …Κίτσο τον λεβέντη τον παιχταρά. Διότι λες, εντάξει, έκανε τη μεταγραφή του μισθοφόρου το Γενάρη και θα τον κρατήσει μετά το τέλος της συγκεκριμένης περιόδου , όταν θα σχεδιάζει την ομάδα της επόμενης χρονιάς.

Όποιος το σκέφτεται έτσι, μπορεί και να θεωρηθεί και λογικός, λέω μπορεί… Έλα όμως που την κάνει με… ελαφρά πηδηματάκια τον Απρίλη ο παιχταράς και μετά πάει στον επόμενο για την …αρπαχτή. Δεν ξέρω κατά πόσο έχει λογική αυτό και δεν ξέρω καν τι είναι λογικό μ’ όσα βλέπω στο τοπικό ποδόσφαιρο.

Έτσι, γυρίζω πια το κεφάλι από την άλλη μεριά και ησυχάζω. Το ότι υπάρχουν ερασιτέχνες παίκτες που ζουν από το μισθό του ποδοσφαίρου το ξέρετε, φαντάζομαι. Όπως επίσης και το ότι υπάρχουν μάνατζερ ερασιτεχνών ποδοσφαιριστών.

Άλλο και τούτο πάλι. Το θέμα όμως είναι ο λανθασμένος σχεδιασμός κι ο δρόμος έτσι όπως έχει ανοίξει διάπλατα, για ν’ …αγαπήσει το νησί μας ένα σωρό κόσμος. Και καλά, οι ομάδες της εθνικής ερασιτεχνικής κατηγορίας να το πράττουν το λάθος, όχι όμως και αυτές των τοπικών πρωταθλημάτων.

Λεφτά για ξόδεμα υπάρχουν και είναι το πόσο έχεις πάρει λάθος τη ζωή σου ή όχι. Το στραβό του όλου πράγματος είναι που μου τη δίνει στα νεύρα καθώς και η λανθασμένη νοοτροπία, ακόμα και για τους πιτσιρικάδες, γιατί πάνε οι περισσότεροι για τη γερή… μπάζα.
Αυτά τα ολίγα…

ΤΣΑΜΠΙΚΟΣ ΠΑΤΣΑΪΣ