"معامله قرن" چرا مهم است؟

مذاکره و معاملات متعددی که به کمپ دیوید، اسلو، مادرید، شرم الشیخ، طابا، ژنو، آناپولیس و واشنگتن معروف شد، همه در چهارچوب "معامله قرن" (فروش یک ملت و کشور) قابل ارزیابی است.

به گزارش مشرق، «محمد ایمانی» تحلیلگر مسائل سیاسی و فعال رسانه ای در کانال تلگرامی خود نوشت:

"معامله قرن" با همه خباثتش، یک شاخص مهم در فهم سیاسی است و به سنگین تر شدن کفه مقاومت در منطقه  کمک خواهد کرد.

اولا از سال 1948 میلادی که رژیم صهیونیستی به سرزمین فلسطین تحمیل شد، آمریکا و انگلیس به همراه مرتجعان منطقه بارها خواستند قباله فلسطین را به نام اسرائیل بزنند، پیش هم رفتند اما به صخره سخت مقاومت برخورد کردند.

مذاکره و معاملات متعددی که به کمپ دیوید، اسلو، مادرید، شرم الشیخ، طابا، ژنو، آناپولیس و واشنگتن معروف شد، همه در چهارچوب "معامله قرن" (فروش یک ملت و کشور) قابل ارزیابی است. بنابراین منطقه ما، "معامله قرن" ندیده نیست.

ثانیا "معامله"، نتیجه "مذاکره" است. از یاسر عرفات در فلسطین تا هاشمی و روحانی و خاتمی در ایران، دم از مذاکره ای با آمریکا (و غرب) می زدند که سرانجام باید به معامله ختم می شد.

از دولت کلینتون و بوش تا اوباما و ترامپ، پیگیر مذاکره و معامله ای در منطقه غرب آسیا بوده اند که امتیازات دریافتی آن همواره نقد بوده اما در مقابل، صرفا وعده های نسیه داده و هرگز عملی نکرده اند.

وجه تلخ تر ما جرا این است که طرف شرقی معامله، باید موجودیت و حیثیت و توانمندی  خود را می داد تا "وعده" بازگرداندن بخشی از حقوق مسلمش را بخرد! وعده نسیه ای مانند صفر های خالی از محتواست، ولو به جای یکی، ده تایش را روی کاغذ بنویسند.

این ماهیت آمریکا و متحدان اوست. معامله مد نظر آنها نه تنها واگذاری مثلا برنامه هسته ای و توان نظامی یا نفوذ منطقه ای ایران را در بر می گیرد، بلکه اگر پیش برود، باید به واگذاری خانه و سرزمین ختم شود؛ و گرنه، معامله نیست! این را دولت های اوباما و ترامپ در تعامل (!!) با ما تصریح کردند.

در حالی که امثال روحانی و هاشمی، برجام را #بزرگترین_توافق_قرن ، #فتح_الفتوح و #معجزه_قرن می نامیدند و از پایان همه تحریم ها می گفتند، ابتدا دولت اوباما و سپس ترامپ، در گفتار و رفتار نشان دادند توافق نهایی مد نظر آنها به این است که ایران از همه توانمندی های خود خلع، و تبدیل به لقمه آماده بلعی مثل فلسطین شود!

سابقه و میزان مذاکرات هیچ مذاکره کننده منطقه ای، به حجم مذاکرات مرحوم یاسر عرفات با آمریکا و اروپا و اسرائیل نمی رسد؛ اما آخر سر، او را در منطقه خودگران محصور، و از داشتن نیروی نظامی ممنوع کردند.

مقر دولت خود گردان بارها مورد تعرض صهیونیست ها قرار گرفت و با سکوت و رضایت غرب همراه شد.  آخر سر هم قهرمان مذاکره و سازش و صلح را مسموم کردند و او در ضعف و ذلت تمام جان سپرد.

اما همه ماجرا، اراده مسکبران نیست. فلسطین با همه خیانت ها تاب آورد و مایه تحقیر اسرائیل شد. آمریکا و غرب می خواستند به زور  تهدید و تطمیع و مذاکرات جهانی، درباره  سوریه و عراق و لبنان و یمن هم معامله قرن راه بیندازند. اما تحولات منطقه به برکت تدابیر شجاعانه محور مقاومت خلاف خواست دشمن پیش رفت.