پایگاه خبری تحلیلی مشرق
حمایت آیت‌الله خوئی از امام خمینی در سال ۱۳۴۲
بحث بازداشت امام در ۱۵ خرداد [۱۳۴۲] وآن جریاناتی که شکل گرفت در نجف هم یک حالت خاصی پیدا کرد.
به گزارش مشرق، کانال تلگرامی دلنوشته های یک عراقی نوشت: به بهانه سالگرد انقلاب اسلامی خاطره ایت الله مرحوم حاج سید محمود شاهرودی راجع به ایت الله العظمی خوئی و تبعید امام خمینی نقل میکنیم:
آیت‌الله سید محمود هاشمی شاهرودی که در کوران حوادث دهه چهل در نجف حضور داشت در خاطرات خود درباره اقدامات آیت‌الله خوئی در حمایت از امام خمینی می‌گوید:
《بحث بازداشت امام در ۱۵ خرداد [۱۳۴۲] وآن جریاناتی که شکل گرفت در نجف هم یک حالت خاصی پیدا کرد. یکی از کسانی که خیلی حرکت امام را از نظر مقابله با شاه قبول داشت وتحت‌تأثیر این حرکت امام قرار گرفت، آقای خویی بود.
آن زمان آقای خویی مرجع نبود و در حد یک مدرس بود، چون آقای حکیم زنده بود. ایشان در آن دوران در حد رساله داشت، ولی مرجعیتی نداشت. او خودش تحت‌تأثیر این حرکت امام قرار گرفت. تا جایی که نه در حد مبارزه بلکه در تکفیر شاه، یک رساله داد به نام تصریحات خطیره؛ یعنی پیام‌های مهم و خطرناک.
ما نوجوان بودیم ۱۵ ـ. ۱۴ ساله بودیم [که] این [رساله تصریحات الخطیره] به دست ما هم رسید. در حقیقت [آیت‌الله خویی] با این تصریحات خطیره شاه را محکوم به انحرافی در حد ارتداد می‌کرد وخیلی شدیدتر از بیانات خود امام بود که همان وقت گفته شد ایشان با این رساله شاه را تکفیر کرده است.
یکی از کارهایی که باز همان زمان انجام شد، این بود که آقای خویی آمدند منزل آیت‌الله العظمی شاهرودی وایشان را بردند کوفه پیش آقای حکیم، که سریع آن نامه مرجعیت امام را بنویسند تا مصونیت امام حفظ بشود. آن وقت آقای خوئی نقش خوبی داشت، هیچ کس دوروبرش نبودند. فکر آقای خویی فکرهای جدیدی بود. بیرون از ایران هم بود راحت می‌توانست این حرف‌ها را بزند.》