Nieuwe roman Marianne Grandia: Een rustplek in dit rumoerige leven

„Kom, als je moe bent van je vlucht. Hier ben je veilig, hier is rust.” Deze woorden staan in het lied ”Vluchtkerk” van Schrijvers voor gerechtigheid, maar zouden zomaar boven de kapel hebben kunnen staan van Lydia en Ethan.

Lydia en Ethan zijn de hoofdpersonen van de nieuwe roman van Marianne Grandia, ”Koorden van liefde”. Nadat ze vanuit Congo, na jaren van zendingswerk, weer in Nederland zijn komen wonen, vormt de woning naast de kapel hun nieuwe thuis. Ze willen met de kapel een plek bieden voor mensen die op zoek zijn naar stilte.

Iemand die wanhopig op zoek is naar een thuis is hun nichtje Eva, een van de andere hoofdfiguren uit de roman. Eva is dakloos en leeft op straat. Ze heeft alles achter zich gelaten en is levensmoe. Dan is daar nog opa Simon, wiens gebeden door God gebruikt worden om Eva naar Zich toe te trekken.

Wonder

Als door een wonder wordt Eva gevonden en krijgt ze een plek bij Lydia en Ethan in huis. Maar kan ze die intimiteit aan? Durft ze haar verleden onder ogen te zien en schoon schip te maken? Maar bovenal: durft ze in het licht te komen, het licht van Gods vriendelijk aangezicht? Dan leert ze de betekenis van de woorden pas echt kennen: „Met open armen word je ontvangen. Welkom in Gods huis.”

Marianne Grandia is een geliefde schrijfster die met haar romans al veel harten heeft weten te raken. Na ”Onder Zijn vleugels” is nu het vervolg verschenen, ”Koorden van liefde”, maar ook zonder voorkennis kan deze roman prima gelezen worden.

Spanning

Het boek heeft een evenwichtige opbouw. Aan de ene kant maak je als lezer de worsteling mee van Lydia en Ethan, om hun roeping naar Congo los te laten en een zinvolle invulling te geven aan het alledaagse leven van hier. De kapel met de aan te leggen Bijbeltuin laat zien hoe waardevol een rustplek kan zijn in dit rumoerige leven. Een plek in de stilte waar God Zich laat zien.

Aan de andere kant voel je de enorme spanning waar de jonge Eva mee te strijden heeft. Schuldgevoelens en schaamte, afwijzing en eenzaamheid trekken haar naar een zwarte plek van duisternis.

Bijzonder is het om er getuige van te zijn dat de gebeden van de oude Simon al die donkerheid overstijgen. Hiermee laat Marianne Grandia zien dat Gods Geest zó betrokken is bij deze levens en ook de afgedwaalde kinderen weer terug wil brengen bij God de Vader.

Op een aangrijpende manier verwoordt Grandia de verzoening die Eva en haar moeder in de kapel mogen vinden. Geen goedkope vergeving maar een moeizaam verworven besef van fouten die beleden moeten worden. En dan schittert Gods genade zo oneindig groot.

De woorden van het lied ”Vluchtkerk” zijn achter in het boek opgenomen en raken de kern van de boodschap die Marianne Grandia aan de lezers door wil geven. Hoe je leven ook is geweest, bij God ben je welkom. Ook als je in de ogen van mensen alles verprutst hebt.

Het zwervende leven van Eva laat zien dat „de lijn tussen een wereld vol van ogenschijnlijke zekerheden en een ingestort kaartenhuis flinterdun is”, zoals ze het zelf verwoordt.

Echtheid

De kracht van Marianne Grandia ligt in haar echtheid en haar leven met God. Vooral de processen waar de personages doorheen gaan zijn sterk en zullen voor veel lezers herkenbaar zijn. Onterechte schuldgevoelens, trots, onverzoenlijkheid of minderwaardigheid kunnen ons danig in de weg zitten in onze relaties.

De koorden van liefde van God en de gebeden en de liefde van anderen zorgen ervoor dat er een moment komt dat we thuis mogen komen in het Vaderhuis wanneer we ons laten trekken. „Welkom in Gods huis. Welkom, welkom thuis.”

Boekgegevens

Koorden van liefde, Marianne Grandia; uitg. KokBoekencentrum; 383 blz.; € 22,99