Het motto van ‘The Voice’-winnaar Ibe Wuyts: “Zet door. Geef niet te snel op”

Authentiek, helemaal zichzelf en een unieke stemkleur. Ondanks zijn looks van schuchtere puber loopt Vlaanderen warm voor de piepjonge The Voice-winnaar. Met een beetje geluk verzilvert IBE donderdag zijn eerste MIA in de categorie ‘Doorbraak’. In NINA vertelt de singer-songwriter wat hem drijft in het leven.

“Dankzij mijn levensmotto sta ik waar ik nu sta. Als ­negenjarig jongetje op de muziekschool wilde ik bijna ­opgeven. Ik was een vrij muzikaal kind en stond op optredens van mijn opa (Freddy Birset, red.) mee te klappen en te ­zingen. Maar wilde ik hier echt zo hard op studeren? Thuis dweepte ik met popmuziek van Bruno Mars en Ed Sheeran, op de academie kreeg ik klassieke stukken ­opgelegd. De eerste lessen vielen tegen. Ik kende niemand, kroop in mijn schulp en wilde ermee stoppen. Maar mijn mama zei: ‘Komaan, doorgaan. Niet opgeven.’ Ze had gelijk: de lessen werden steeds leuker. En ik begon vrienden te maken. Als kind had ik gewoon moeite om mijn plekje in de groep te vinden, denk ik.”

“In drukke periodes pep ik mezelf op: geef jezelf honderd ­procent, straks wordt het weer rustiger. Komt er tijd vrij om een pint te gaan pakken met vrienden. Sinds The Voice van Vlaanderen wordt mijn agenda volledig bepaald door het artiestenleven. De ­bijbehorende druk speelt me soms wel parten. Twee weken vóór mijn concerten in de AB was de volledige set klaar. Toch was ik niet zeker van mijn stuk. Het moest en zou een van de beste shows van het jaar worden. Ik was stikkapot, het waren vermoeiende weken geweest van schrijven en repeteren. Niet vol te houden. Toen hebben we het repetitieschema terug­geschroefd, zodat ik me op de essentie kon focussen. Uiteindelijk werden het twee zalige shows. Moraal van het verhaal? Het is oké om af en toe de controle los te laten. Imperfectie heeft ook iets moois.”

“Mijn passie voor muziek heeft me een schooljaar gekost. Ik wist al langer dat ik later muziek wilde studeren, ­humane wetenschappen was eigenlijk mijn ding niet. Hoe meer tijd er opging aan muziek, hoe minder er overbleef voor mijn studies. Begin juni, vlak voor mijn examens, kreeg ik plots de kans om op Rock Werchter te staan. Een droom die uitkwam. Eentje waar ik alles voor wilde laten schieten. Mama begreep het. Ik skipte mijn examens en vulde mijn dagen met nummers schrijven en pendelen naar de opnamestudio. Ik wilde absoluut met de beste set op de wei staan. In september ben ik overgeschakeld naar de kunsthumaniora in Hasselt. Ik zit opnieuw in het vijfde, maar het is heel tof. Binnen de schooluren mag ik me ­bezighouden met mijn grootste hobby. Mijn leerkrachten zijn zelf muzikanten, ik word heel hard gesteund in mijn buitenschoolse activiteiten. Op die manier is zittenblijven niet erg. Nu zit ik echt op mijn plek.”

“Naast het podium ben ik heel verlegen. IBE met ­hoofdletters, dat is de artiest die de knop omdraait en ­mensen entertaint. Dat is de jongeman die op zijn vijf­tiende op de Ed Sheeran-wedstrijd van Studio Brussel een ­gesigneerde gitaar wegkaapte. Die afgelopen zomer ­ontzettend ­genoten heeft van zijn optreden op Werchter en het bijzonder cool vond om de backstage te mogen delen met Angèle en de gasten van Bear’s Den. Natuurlijk durfde ik hen niet aan te spreken.”

“Mijn authenticiteit, daar wil ik geen enkele toegeving bij doen. Mensen prijzen me om mijn echtheid. Gelukkig heb ik nooit de druk gevoeld om mezelf te laten restylen. Als een outfit me niet aanstaat, dan zeg ik dat gewoon. ­Tegenwoordig is ‘branding’ een hip woord. Het complete plaatje moet er goed uitzien. In mijn carrière draait het niet om mijn looks, maar om mijn muziek, vind ik. Ed Sheeran is daarin een schitterend rolmodel. Net zoals hij wil ik goed genoeg bevonden worden als mezelf.”

“Mijn muziek helpt me om mijn diepste emoties uit te drukken. Dat voelt voor mij veel comfortabeler dan een goed gesprek. Mijn eerste nummer, Table of Fools, over een relatie die over haar hoogtepunt heen is, is uit mijn leven gegrepen. Niet voor honderd procent, dat zou me te veel moeite kosten. Het is een herkenbaar thema, denk ik. Omdat je nog van elkaar houdt, durf je niet goed te zeggen dat er twijfels zijn, dat de liefde over is. In de liefde geef ik ook niet snel op, ik blijf kansen zien. Als een relatie dan toch mislukt, kost me dat moeite. Uiteindelijk is zo’n breuk achteraf bekeken vaak het beste. Als je als vrienden uit ­elkaar kan gaan, hoeft het geen ramp te zijn.”

Wie is hij?

• geboren in 2002

• winnaar van The Voice van Vlaanderen 2019. Met een optreden op Rock Werchter, twee uitverkochte AB’s en
de hitsingles Table of Fools en Control nam de carrière van de singer-songwriter een vliegende start.