Πιερρακάκης: Στο μέλλον, δικαστικές αποφάσεις με τεχνητή νοημοσύνη! – Άμεση διαλειτουργικότητα μεταξύ του Δημοσίου

«Για εμάς η τεχνολογία είναι ένας μηχανισμός που κάνει τη ζωή των πολιτών απλούστερη και καλύτερη. Αυτό ορίσαμε ως στόχο, όταν ανακοινώσαμε το νέο υπουργείο«, σημείωσε ο υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκος Πιερρακάκης, μιλώντας στην ημερίδα της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς.

Και συνέχισε: Το μέλλον ή το σχεδιάζεις ή το υφίστασαι. Αυτή τη φορά θα πρέπει βήμα-βήμα να μπορέσουμε να το σχεδιάσουμε αποτελεσματικά και παραγωγικά. Η εφαρμογή του κυβερνητικού προγράμματος για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας θα είναι καταλυτική, όχι μόνον στην αλληλεπίδραση της σχέσης του πολίτη με το δημόσιο, αλλά εντέλει και στην επικράτηση της διαφάνειας στο ίδιο το κράτος.

Όπως εξήγησε, άμεσος στόχος είναι η κατοχύρωση της διαλειτουργικότητας των μητρώων. Πρέπει τα διάφορα μητρώα του δημοσίου να επικοινωνούν μεταξύ τους, ώστε να είναι δυνατή η εξαγωγή γνώσης από τις μεγάλες βάσεις δεδομένων, με απόλυτο σεβασμό στην ιδιωτικότητα, τόνισε. Όταν εξαχθούν τα δεδομένα χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: στα ανοικτά δεδομένα, τα ανώνυμα, από τα οποία μπορεί να εξαχθεί σημαντική γνώση για το σχεδιασμό πολιτικής, για το αν π.χ. κάτι λειτούργησε καλά ή όχι. Και στα δεδομένα που διατηρεί το ίδιο το κράτος για τους πολίτες του, ώστε να μπορέσει να κατοχυρώσει, ανάμεσα σε άλλα, και στη συνθήκη διαφάνειας.

Όπως σημείωσε, η διαλειτουργικότητα μειώνει κατά πολύ τις αλληλεπιδράσεις του πολίτη με το δημόσιο και μοιραία μειώνει την πιθανή εκδήλωση κάποιων φαινομένων διαφθοράς. Η διαδικασία εξαγωγής γνώσης από τα δεδομένα δρα αυτονόητα ευεργετικά, διότι αναγνωρίζεται το ίδιοι πρόσωπο στα πολλαπλά μητρώα. Άρα θα πάρει ένα επίδομα ο πραγματικά μη προνομιούχος.

Αναφερόμενος στο μέλλον, ο κ. Πιερρακάκης μίλησε για την εισαγωγή της τεχνητής νοημοσύνης, για παράδειγμα στις δικαστικές υποθέσεις. Δεν είναι ένα επίπεδο, στο οποίο μπορεί να πάμε τώρα η Ελλάδα, είπε, αλλά αποτελεί πραγματικότητα για άλλα κράτη και πρέπει να τα φθάσουμε. Να μπορούν δηλ. οι αλγόριθμοι, διαβάζοντας τα δικόγραφα, να κάνουν έναν πρώτο έλεγχο σε σχέση με το ποια πρέπει να είναι η έκβαση μιας υπόθεσης. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ελέγχονται οι αλγόριθμοι. Το ρίσκο είναι να υπάρχει αδιαφάνεια στους αλγορίθμους, τόνισε. Όσο θα πηγαίνουμε προς αυτήν την κατεύθυνση, λοιπόν, πρέπει η στρατηγική και τα τεχνολογικά σχήματα που θα χρησιμοποιούνται να τίθενται τα ίδια σε δημόσιο έλεγχο και οι αλγόριθμοι σε δημόσιο διάλογο μεταξύ των ειδικών. Διότι, εξήγησε, «υπάρχει ως κίνδυνος οι ίδιοι οι αλγόριθμοι να αναπαράγουν τις δικές μας προκαταλήψεις και οι εκβάσεις τους να μη δρουν ευεργετικά για τη δημοκρατία».