Dagboek van high class escort Tess: mijn moeder ontdekt mijn geheim

"Ik blijf mama strak aankijken, maar ik voel het bloed uit mijn gezicht stromen. 'Sorry?' vraag ik. 'Werk jij als escort?' vraagt ze opnieuw"

Ik ben Tess (21), of eigenlijk is dat mijn escortnaam. Een student die dineert met vriendinnen, in de weekenden slaapt bij haar ouders en twee keer per week haar jarretels en glijmiddel pakt voor een betaalde date met een oudere man. Ik ben een high class escort. Mijn bijbaan is gevarieerd, verdient belachelijk goed en heeft ervoor gezorgd dat mijn zelfvertrouwen zich op ongekende hoogtes bevindt. Mijn ervaringen variëren van langdurige diners met luxe cadeaus tot nou ja, gewoon mijn uurprijs en een hand bij vertrek. Via Glamour deel ik mijn belevingen.

Ik blijf mama strak aankijken, maar ik voel het bloed uit mijn gezicht stromen. “Sorry?” vraag ik. “Werk jij als escort?” vraagt ze opnieuw. We zitten in de auto, onderweg van het treinstation naar mijn ouderlijk huis en ik kan geen kant op. Vanaf de bijrijdersstoel probeer ik haar blik te vangen. Een moment kijken we elkaar aan, dan schieten haar ogen terug naar de weg. “Ik weet het Sophie. Ik heb je contract gevonden.”

Hechte band
Laat ik bij het begin beginnen. Ik woon al ruim twee jaar niet meer thuis, maar ik heb desondanks een hele hechte band met mijn moeder. Dat heb ik altijd al gehad. Ik geloof niet dat ik ooit iets geheim voor haar heb gehouden.

Liegen
Mijn werk als escort is het eerste wat ik niet met haar deel en waar ik zelfs over lieg. Zo denkt ze dat ik drie keer per week in een restaurant werk waar ik toevallig belachelijk goed verdien. Dat het eigenlijk omgekeerd is en ik drie keer per week in een restaurant eet waar ik belachelijk veel uitgeef, houd ik voor haar verborgen.

Een scharrel
Bovendien heb ik haar ervan kunnen overtuigen dat ik een gulle scharrel heb. Ik vertel haar dat Gijs me af en toe meeneemt voor een weekend weg. Ik shop niet meer met mijn moeder, want ik heb geen verklaring voor het feit dat ik met groot briefgeld betaal.

Visite
Als ze op visite komt, verstop ik mijn luxe parfums, schoenenverzameling en dure boodschappen van de Marqt. In het begin voelde ik me schuldig over mijn leugens, maar liegen is nou eenmaal noodzakelijk als je mijn leven leidt. Zelfs die zelfverzonnen scharrel is een leugen om bestwil.

Kritische vragen
Maar mijn moeder is niet gek en ze stelt, ondanks mijn zorgvuldigheid, de laatste tijd steeds meer kritische vragen. Zo wilde ze laatst graag een foto zien van mij en Gijs op ons weekend weg. Omdat ik moeilijk een foto kon laten zien van mij en de echte Gijs van dat weekend (ene 60-jarige Frits met een absurd grote snor), heb ik gelogen dat Gijs niet van selfies houdt. Kortom, ik heb de kritische vragen van mijn moeder altijd goed weten te omzeilen. Tot nu.

Eigen keuzes
“Oh god,”, breng ik uit. Ik durf niet naast me te kijken. De stemming in de auto is om te snijden. Ik merk dat mijn handpalmen zweten en mijn hart steeds sneller begint te kloppen. Het is minutenlang stil terwijl mijn moeder de auto inparkeert. Dan zucht ze. “Ach, jij maakt natuurlijk ook je eigen keuzes.” Ze draait de sleutel om. Even blijven we zitten. “Ga je mee?” vraagt ze, terwijl ze de autodeur opengooit. De opluchting golft door mijn lichaam heen. Zo’n makkelijke reactie had ik niet verwacht.

Nog geen vierentwintig uur later, wanneer ik net terug ben in mijn huis in Amsterdam, neem ik vrolijk een telefoontje van mijn moeder aan. Aan de andere kant van de lijn kan mijn moeder door haar tranen nauwelijks meer praten. “Ik kan dit niet,” brengt ze uiteindelijk uit. “Jij moet je eigen keuzes maken, maar deze keuze kan ik niet steunen.” Dat is nu twee weken geleden...