Τουλάχιστον πέντε νεκροί
Νέα Ζηλανδία: Η ιστορία του νησιού με το φονικό ηφαίστειο
Πρόκειται για ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια της Νέας Ζηλανδίας και υψώνεται στα 321 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ωστόσο περίπου το 70% αυτού είναι υποβρύχιο
by TANEA TeamΤον γύρο του κόσμου κάνει από το πρωί της Δευτέρας η είδηση της φονικής έκρηξης ηφαιστείου στη Νέα Ζηλανδία, με τη νήσο Γουάιτ να βρίσκεται στο επίκεντρο διεθνών ΜΜΕ.
Οι αρχές της περιοχής κατέστησαν σαφές πως δεν υπάρχει καμία ελπίδα για όσους βρίσκονταν πάνω στη νήσο Γουάιτ, με τον τραγικό απολογισμό των θυμάτων -τουλάχιστον πέντε νεκροί επίσημα- σύμφωνα με τις ενδείξεις αυτές να αυξάνεται τις επόμενες ώρες.
Κάταγμα κόπωσης: Τι είναι και πώς μπορούμε να το προλάβουμε
Τι γνωρίζουμε όμως για το συγκεκριμένο νησί;
Η «Λευκή Νήσος», γνωστή και ως Ουακαάρι στους αυτόχθονες πληθυσμούς των Μαορί, βρίσκεται περίπου 48χλμ. από τη βορειοανατολική ακτή του Βόρειου Νησιού της Νέας Ζηλανδίας.
Πρόκειται για ένα από τα πιο ενεργά ηφαίστεια της χώρας και υψώνεται στα 321 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, ωστόσο περίπου το 70% αυτού είναι υποβρύχιο, και μετρά πάνω από 150.000 χρόνια δραστηριότητας.
Σύμφωνα με το SkyNews, η νήσος ανακαλύφθηκε από τον βρετανό εξερευνητή Κάπτεν Τζέιμς Κούκ το 1769 και πήρε το όνομά της από τα άσπρα σύννεφα καπνού και ατμού που αναδύονταν από αυτή.
Λόγω της ευκολίας πρόσβασης και της συχνής ηφαιστειακής δραστηριότητας, οι τουρίστες συρρέουν στο νησί, με τους επισκέπτες να προσεγγίζουν τους 10.000 κάθε χρόνο. Μέχρι την έκρηξη της Δευτέρας, οι άνθρωποι μπορούσαν να περπατήσουν πάνω στον τεράστιο κρατήρα.
Η εξόρυξη θείου
Οπως μεταδίδει το SkyNews, η νήσος Γουάιτ χρησιμοποιήθηκε ιστορικά για την εξόρυξη του θείου στα τέλη του 19ου αιώνα και στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1900, ωστόσο όταν το δυτικό χείλος του ηφαιστείου κατέρρευσε το 1914, οι επιχειρήσεις σταμάτησαν μετά τον θάνατο δώδεκα εργαζομένων.
Η εξόρυξη άρχισε και πάλι το 1923, ωστόσο για λόγους ασφαλείας οι εργάτες έχτισαν τις καλύβες τους αλλού και μετέβαιναν στο ορυχείο ακτοπλοϊκώς. Εάν η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη, έπρεπε να περπατούν κατά μήκος ενός επισφαλούς, στενού μονοπατιού γύρω από την ακτή.
Το νησί είναι ιδιόκτητο από το 1953 και οι επισκέπτες χρειάζονται άδεια προκειμένουν να πατήσουν το πόδι τους εκεί.
Συνεχείς εκρήξεις
Στο Ουακαάρι καταγράφονταν συνεχείς εκρήξεις από το 1975 έως το 2000, καταστρέφοντας το δάσος του νησιού και δημιουργώντας τεράστιους κρατήρες.
Η ηφαιστειακή δραστηριότητα είχε αυξηθεί πάλι από το 2012 αλλά οι εκρήξεις είχαν περιοριστεί κυρίως σε σύννεφα τέφρας και είχαν σχετικά μικρή διάρκεια, περίπου δέκα λεπτών το πολύ.
Η έκρηξη της Δευτέρας χαρακτηρίστηκε ως «μικρή» από το GeoNet, τον φορέα που παρακολουθεί το νησί, και τοποθέτησε το ηφαίστειο σε επίπεδο συναγερμού 3 (σε κλίμακα από το 1 μέχρι το 5). Το νησί Γουάιτ βρίσκεται συνήθως σε επίπεδο συναγερμού 1 ή 2.
Παρόλα αυτά, σύμφωνα πάντα με το SkyNews, οι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι το νησί πλέον δεν είναι προσβάσιμο μετά την έκρηξη.