Το χρώμα του weekend #10: Αποδείξεις, ρεκόρ και… αναστεναγμοί

Η «απάντηση» του Μέσι. Το... ιταλικό δράμα του Ρονάλντο. Η «λευκή σημαία» του Γκουαρντιόλα (λέτε να το πάρει η Λέστερ;). Ο αποχαιρετισμός στον... Μπράιαν Κλαφ της Αστον Βίλα. Το απίθανο ρεκόρ του ΠΑΟΚ και ο νέος «φονιάς» του Ολυμπιακού. Κι ένα ελληνικό θαύμα, που δεν εκτιμήσαμε όσο θα 'πρεπε

Η «απάντηση» του Μέσι για τη «Χρυσή Μπάλα»

Λίγο πριν αρχίσει το ματς με τη Μαγιόρκα ο Λιονέλ Μέσι εμφανίστηκε μπροστά στο κοινό του «Καμπ Νου» με τη «Χρυσή Μπάλα» -την έκτη της καριέρας του- που προ ημερών κατέκτησε. Αποθεώθηκε. Επειτα, μπήκε στο γήπεδο αποφασισμένος να αποδείξει ότι την άξιζε. Πέτυχε τρία γκολ (τα δύο πρώτα, χάρμα οφθαλμών) και παρέσυρε τους συμπαίκτες του σε μια υψηλού επιπέδου ποδοσφαιρική παράσταση. Το αποκορύφωμά της ήταν ένα απίθανο τέρμα του Λουίς Σουάρες με «τακουνάκι», βγαλμένο από video-game.

Η Μπαρτσελόνα νίκησε (5-2), θυμίζοντας στους «φαν» της το λόγο που τη λατρεύουν. Πολλοί λένε, όχι αδίκως, ότι τον τελευταίο καιρό παίζει μονότονα. Βαρετά. Πως είναι απελπιστικά προβλέψιμη. Μια καλή αλλά, πλέον, συμβατική ομάδα σαν όλες τις άλλες. Ναι, η σημερινή απέχει πολύ από την «Μπάρτσα» του Γκουαρντιόλα, ή των «MSN». Στα κέφια της, όμως, μπορεί, ακόμη, να μαγέψει με την μπάλα. Το απέδειξε με τον πιο εμφατικό τρόπο, δέκα μέρες πριν από το ισπανικό «clasico».

Ηταν το τέταρτο εφετινό «χατ-τρικ» του Μέσι, που έχει μπροστά του 23 αγώνες για να ξεπεράσει την καλύτερή του επίδοση (έξι, το 2012). Προς το παρόν, προσπέρασε τον Κριστιάνο Ρονάλντο, που είχε πετύχει 34 («χατ-τρικ») στα εννέα χρόνια που αγωνιζόταν στην Primera Division.

Ο Ρονάλντο… ανθίζει την άνοιξη

Αυτά τα χρόνια θα τα αναπολεί, τώρα, ο Κριστιάνο, ο οποίος στο Τορίνο δεν περνάει τις καλύτερές του μέρες. Ο «CR7» δεν άρχισε καθόλου καλά τη σεζόν. Εχει σκοράρει μόλις επτά γκολ στο ιταλικό πρωτάθλημα (τα τέσσερα με πέναλτι) και συμμετέχει ελάχιστα στο παιχνίδι της Γιουβέντους, που το Σαββατοκύριακο υπέστη την πρώτη της εφετινή ήττα. Εχασε (3-1) από τη Λάτσιο (για πρώτη φορά εδώ και 16 χρόνια) και βρέθηκε δύο βαθμούς πίσω από την Ιντερ.

Αλλιώς τα περίμενε ο Πορτογάλος, που διαπιστώνει ότι ο προπονητής του (Σάρι) δεν έχει σκοπό να διατάξει τους συμπαίκτες του να υπηρετούν το δικό του παιχνίδι. Το αποτέλεσμα είναι, σε αρκετά ματς να περνά απαρατήρητος -δεν έχει χειρότερο- την ώρα που πρωταγωνιστούν, ο Ντιμπάλα και ο Ιγκουαΐν: δύο παίκτες που το καλοκαίρι θεωρούνταν ανεπιθύμητοι.

Η Γιουβέντους δαπάνησε, πέρυσι, πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τον Ρονάλντο, πιστεύοντας ότι θα τη βοηθούσε να κατακτήσει το τρόπαιο του Champions League. Αντ’ αυτού, δυσκολεύεται τώρα και στη Serie A, στην οποία έχει κερδίσει οκτώ διαδοχικούς τίτλους. Οσοι γνωρίζουν τον χαρακτήρα του Κριστιάνο, μπορούν να αντιληφθούν το δράμα του. Ο εγωϊσμός του δεν του επιτρέπει να ολοκληρώσει την καριέρα του με τη ρετσινιά της αποτυχίας, ενώ τα χρονικά περιθώρια στενεύουν – τον Φεβρουάριο ο «CR7» θα κλείσει τα 35.

Η αλήθεια, βεβαίως, είναι ότι και στη Ρεάλ αργούσε να «πάρει μπρος». Τα τελευταία χρόνια… ανθίζει την άνοιξη.

Ο απογοητευμένος Πεπ

Από την Premier League όλα να τα περιμένεις, όμως φαίνεται ότι και ο ίδιος ο Πεπ Γκουαρντιόλα έχει αρχίσει να χάνει την πίστη του. Μετά την ήττα της (2-1) στο ντέρμπι του Μάντσεστερ, η Σίτι απέχει, πλέον, από την κορυφή της βαθμολογίας 14 ολόκληρους βαθμούς. Με τη Λίβερπουλ να κερδίζει τους πάντες, παντού. «Δεν είναι ρεαλιστικό να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να φτάσουμε τη Λίβερπουλ. Οφείλουμε, όμως, να προχωρήσουμε. Προφανώς, είναι πολύ δύσκολο το έργο μας, καθώς η Λίβερπουλ έχει 15 νίκες σε 16 ματς, ενώ εμείς χάνουμε βαθμούς συνεχώς. Αλλά είναι καθήκον μας να συνεχίσουμε την προσπάθεια», παραδέχτηκε ο προπονητής των «Πολιτών».

Ο Πεπ βιώνει τη χειρότερη εκκίνηση ομάδας του στην προπονητική του καριέρα. Από τους 48 διαθέσιμους πόντους, η Σίτι έχει απωλέσει 16 -όσους έχασε σε όλη τη σεζόν πέρυσι- και, ακόμη, δεν έχουμε φτάσει στα μισά του αγγλικού πρωταθλήματος. Την προηγούμενη αγωνιστική περίοδο (2017-2018) της είχαν ξεφύγει μόλις 14 βαθμοί. Δεν του έχει ξανασυμβεί αυτό, του Καταλανού, ούτε στη Γερμανία, ούτε στην Ισπανία. Ακόμη και η Λέστερ έχει καλύτερη συγκομιδή. Την Κυριακή οι «Αλεπούδες» πέτυχαν την όγδοη διαδοχική τους νίκη (4-1 την Αστον Βίλα στο Μπέρμιγχαμ), φτάνοντας σε μια επίδοση που δεν είχαν καταγράψει ούτε στις παραμυθένιες μέρες του Ρανιέρι. Τώρα βρίσκονται στους +6 από τη Μάντσεστερ Σίτι και στους -8 από την κορυφή.

Ο… Μπράιαν Κλαφ της Αστον Βίλα

Σε αυτό το παιχνίδι, στο «Βίλα Παρκ», η Αστον Βίλα αποχαιρέτισε έναν ευεργέτη της, τον Ρον Σόντερς, που «έφυγε» από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών. Για τους «Χωριάτες» υπήρξε ό,τι ο Μπράιαν Κλαφ για τη Νότιγχαμ Φόρεστ. Ανέλαβε την ομάδα στη Β’ Κατηγορία, το 1974, και το 1981 της χάρισε το πρώτο της Πρωτάθλημα έπειτα από 71 χρόνια, δημιουργώντας μια νεανική ομάδα που, ένα χρόνο αργότερα, κατέκτησε το Κύπελλο Πρωταθλητριών.

Εκείνη τη βραδιά (26 Μαΐου 1982), που η Βίλα νικούσε την Μπάγερν Μονάχου (1-0) στο Ρότερνταμ και σήκωνε τη Μεγάλη Κούπα, ο Σόντερς δεν καθόταν στον πάγκο της. Είχε παραιτηθεί μερικές εβδομάδες νωρίτερα, λόγω κάποιων διαφωνιών με τον ιδιοκτήτη του συλλόγου, ελπίζοντας ότι παίκτες και οπαδοί θα «πατούσαν πόδι» για να τον κρατήσουν κοντά τους. Τελικώς, ο προπονητής όχι μόνον απολύθηκε, αλλά και δεν προσκλήθηκε για να παρακολουθήσει τον τελικό! Η συμπεριφορά αυτή είναι ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία αχαριστίας στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

Το ρεκόρ και ο «φονιάς»

ΠΑΟΚ και Ολυμπιακός καλπάζουν προς τον τίτλο με αξιοθαύμαστη συνέπεια. Ο ΠΑΟΚ δυσκολεύτηκε να νικήσει την Ξάνθη, όμως στο τέλος τα κατάφερε. Εγινε η πρώτη ομάδα στα 60 χρόνια της Α’ Εθνικής, που συμπλήρωσε αήττητη τρεις διαδοχικούς γύρους: δύο πέρυσι και έναν εφέτος. Εφτασε τα 48 παιχνίδια χωρίς ήττα (έχει να χάσει από τις 4 Μαρτίου του 2018), ενώ στην Τούμπα μετράει 22 νίκες και τρεις ισοπαλίες στους 25 τελευταίους του αγώνες.

Ο Ολυμπιακός πέρασε πολύ πιο εύκολα από το Αγρίνιο (3-0 τον Παναιτωλικό), έχοντας βρει τον «φονιά» του. Ο Γιουσέφ Ελ Αραμπί σκόραρε δύο γκολ και σέρβιρε το τρίτο. Ο Μαροκινός, σε 20 ματς, μετράει 10 γκολ και τρεις ασίστ. Και τι γκολ: εναντίον της Μπάγερν Μονάχου, της Τότεναμ, της Κράσνονταρ… Είναι ο πρώτος σκόρερ των «ερυθρόλευκων», πετυχαίνοντας ένα τέρμα ανά 3,7 τελικές προσπάθειες – ούτε ο Λεβαντόφσκι. Τον βλέπεις και απορείς, πώς είναι δυνατόν να ξόδεψε στο Κατάρ τα καλύτερά του ποδοσφαιρικά χρόνια.

Ενα ελληνικό θαύμα στο νερό

Δύο μετάλλια σε 38 λεπτά δεν έχουν κατακτήσει ούτε οι… πυραυλοκίνητοι αμερικανοί κολυμβητές. Το κατάφερε ένα Ελληνόπουλο. Στην τελευταία μέρα του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 25άρας πισίνας στη Γλασκώβη, την Κυριακή, ο Ανδρέας Βαζαίος ήρθε τρίτος στον τελικό των 100μ. μεικτή ατομική, κι αμέσως μετά τερμάτισε πρώτος στα 200μ. πεταλούδα. Δύο μέρες νωρίτερα ο 25χρονος πρωταθλητής μας είχε κερδίσει άλλο ένα «χρυσό», στα 200μ. μεικτής, καταρρίπτοντας το ευρωπαϊκό ρεκόρ και πλησιάζοντας το παγκόσμιο του Ράιαν Λόχτι.

Εγινε ο πρώτος Ελληνας στη σύγχρονη ιστορία της κολύμβησης που πέρασε στο λαιμό του δύο χρυσά μετάλλια σε μεγάλη διοργάνωση.

Ο Ανδρέας (Βαζαίος), η Αννα (Ντουντουνάκη), ο Απόστολος (Χρήστου) και ο Αποστόλης (Παπαστάμος) -αυτή ήταν η ελληνική ομάδα στη Γλασκώβη- πέτυχαν έναν άθλο: δύο χρυσά και δύο χάλκινα μετάλλια, ένα νέο ευρωπαϊκό ρεκόρ, 17 πανελλήνια ρεκόρ και 8 συμμετοχές σε τελικούς. Δυστυχώς, ο θρίαμβός τους πέρασε «στα ψιλά».