دومین نشست عصر خاطره با محوریت کتاب «سالار تکریت» برگزار شد

دومین نشست عصر خاطره با هدف بازنمایی خاطرات دفاع مقدس بر اساس کتاب «سالار تکریت» در موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد.

به گزارش ایسنا، سردار شیخی مدیرکل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان تهران در این برنامه بیان کرد: عصر خاطره آغازی بود که با همکاری موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برنامه‌ریزی شده است. وقایع جنگ تحمیلی رخدادهایی هستند که به عنوان یک رسالت باید از آن یاد شود.
وی افزود: جانبازان، ایثارگران و آزادگان رسالت انتقال و روایت صحیح دفاع مقدس را برعهده دارند. اساسا دشمن هم کینه ورزی‌های خودش را با ایجاد پرسش و ابهام در ذهن جوانان دنبال می‌کند.
سردار شیخی یادآور شد: با بمباران اطلاعاتی که در فضاز مجازی شکل گرفته است، ذهن جوانان ما تهدید می‌شود. دشمنان در پی ایجاد گسست نسلی هستند. ما باید با بهره گیری از رسانه و هنر از ایجاد این شکاف و گسست پیشگیری کنیم.
وی گفت: برای جلوگیری از تحریف و فراموشی برنامه عصر خاطره شکل گرفته است تا خاطرات به طور صحیح منتقل شود و دیگر اینکه جنبه آموزشی داشته باشد تا روحیه مقاومت و ایستادگی به نسل‌های دیگر ما منتقل شود. در صورتی که این امر محقق نشود فراموشی گرفتار راویان را هم خواهد گرفت. امیدواریم این نهضت خاطره گویی  در سراسر کشور شکل بگیرد.

در بخش دیگر این نشست مصطفی زمانی‌فر نویسنده کتاب «سالار تکریت» توضیح داد: تماما خاطره است و حاشیه پردازی نشده، روایت‌ها ساده است و  برای هر سنی قابل خواندن خواهد بود.
وی یادآور شد: حدود ۱۰ سال پیش کارم را با مصاحبه آغاز کردم و از پنج سال پیش در حوزه نگارش وارد شدم. روای کتاب سالار تکریت کسی است که آخرین فرزند  خانواده است و در سن کم پدرش را از دست می‌دهد. او یک سرباز عادی در جنگ تحمیلی است.
این نویسنده ادامه داد: به گفته راوی کتاب او هیچگاه در ذهنش اسارت خطور نکرده بود. بیش از سه تا سه سال و نیم روند نگار و چاپ کتاب زمان برد.
زمانی‌فر درباره این کتاب گفت: آقای سالاری در اسارتگاه « تکریت۱۱» اسیر بوده است. صدام پس از جنگ به سربازانش اجازه ترخیص نمی‌داد و دو سال پس از جنگ تا زمانی که اسرا به میهن بازگردند این سربازان عراقی اسیر ایرانی‌ها بودند. سید حسین سالاری بسیار خوش سخن هستند اگرچه برخی خاطراتشان اشک آور است.

در بخش دیگر این مراسم آزاده و جانباز سید حسین سالاری راوی کتاب «سالار تکریت» گفت: مطالعه کتاب پایی که جا ماند من را تشویق کرد تا خاطراتم را بنویسم.
وی یادآور شد: حدود دو سال و نیم اسم من به عنوان اسیر در جایی ثبت نشده بود.
انتهای پیام