پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی، اقتصاد ملی را تهدید می‌کند
کارشناس اقتصاد بین‌الملل:
کارشناس اقتصاد بین‌الملل گفت: پیوستن به سازمان تجارت جهانی می‌تواند ضربه‌ای جدی بر پیکر تولید داخلی و اقتصاد ایران باشد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ مسعود براتی در گفت و گو با ندای ارومیه، اظهار داشت: سازمان تجارت جهانی یا WTO، نهادی است که پس از جنگ جهانی دوم با هدف تحت سلطه در آوردن اقتصاد کشورها، توسط قدرت‌های بزرگ ایجاد شده است و دولت باید انگیزه خود را از تصمیم به پیوستن به این نهاد شفاف کند.
وی، افزود: سازمان تجارت جهانی به همراه صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی، سه ضلع مثلث شومی را تشکیل می دهند که کارویژه آنان حفظ و توسعه برتری قدرت های بزرگ و در راس آن آمریکا است.
این کارشناس اقتصاد بین الملل، تصریح کرد: متاسفانه فهم اکثر دولت هایی که در کشور روی کار بوده اند از ماهیت و کارکرد سازمان تجارت جهانی فهم صحیحی نبوده و همواره با یک نگاه خوشبینانه افراطی این گونه تلقی شده است که اگر ما موفق شویم به این سازمان ملحق شویم، مشکل تجارت ما حل شده و وارد دوران طلایی اقتصاد کشور خواهیم شد.
براتی، در ادامه گفت: البته باید به این نکته توجه داشت که الحاق به سازمان تجارت جهانی فرآیند پیچیده ای دارد و دولت های مختلف از اوایل دهه ۷۰ به دنبال این اقدام بوده اند.
وی، ضمن بیان این که اصلی ترین مشکل در تصمیم الحاق به سازمان تجارت جهانی، عدم واقع گرایی در این خصوص است، ابراز داشت: برای تحلیل پیامدهای پیوستن به سازمان تجارت جهانی باید در وهله نخست باید خود این سازمان را بشناسیم و جایگاه آن را در سطح مناسبات بین الملل تحلیل کنیم که همان نقش تقویت کننده سلطه اقتصادی بر کشورهای جهان است که مورد اشاره قرار گرفت.
این کارشناس اقتصاد بین‌الملل، بیان کرد: مساله بعدی که باید مورد توجه قرار بگیرد، آثار و پیامدهای الحاق به این سازمان جهانی بر اقتصاد کشور است؛ ما می دانیم رونق اقتصادی ما در گرو رونق تولید است فلذا ضرورت دارد که ما سیاست های پولی بانکی، سیاست های مالی دولت و سیاست های تجاری مان را در راستای نیاز های خودمان تنظیم کنیم اما پیوستن به این سازمان با منافع ما همخوانی ندارد.
وی، افزود: یکی از اصلی ترین پیامدهای پیوستن به WTO کاهش تعرفه ها و پایین آوردن دیوار محافظتی در برابر کشورهای خارجی است که منجر به کاهش قدرت رقابت تولیدکنندگان داخلی می شود؛ اقدامی که موجب خواهد شد همین میزان از تولیدی که در کشور وجود دارد نیز مورد ضربه واقع شود چرا که ما فعلا در بخش تولیدی در سطح تراز بین المللی نیستیم.
براتی، تصریح کرد: این نکته بسیار ضروری است که دولت و کارشناسان آن به طور کاملا شفاف مشخص کنند که با منطق آنان در صورت پیوستن ما به سازمان تجارت جهانی، کدام رشته فعالیت های تولیدی مورد آسیب واقع خواهد شد و کدام رشته فعالیت ها تقویت می شوند.
این کارشناس حوزه تحریم، اظهار کرد: مورد مهم دیگری که جا دارد در تحلیل این تصمیم دولت مورد توجه واقع شود، بررسی جایگاه تاریخی خود WTO در حال حاضر است که مجموعه رفتارهای کشورهای تاسیس کننده نشان می دهد این سازمان از دهه گذشته توسط خود آنان نیز چندان جدی گرفته نمی شود که به عنوان مثال می توان به جنگ تجاری آمریکا علیه چین اشاره کرد.
وی خاطرنشان کرد: برای این که اقتصاد کشور ما ضربه نبیند لازم است به جای نگاه های ساده انگارانه به سازمان های بین المللی، سیاست های اقتصادی مان در مواجهه با کشورهای خارجی را بر اساس منافع خودمان تنظیم کنیم نه مانند امروز که توجه لازم را بر بازار بالغ بر ۲هزار میلیارد دلاری ۱۵کشور همسایه خود نداریم و حتی فاقد یک توافق تجاری کلان با کشوری مانند عراق هستیم.
انتهای پیام/