Εάν η Ευρώπη δε λύσει τα προβλήματά της, θα τα "λύσουν" οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι, επισήμανε ο Μαργαρίτης Σχοινάς
by Μαίρη ΦωτάκηΟι Ευρωπαίοι πρέπει να βρούμε απαντήσεις συνολικές, συνεκτικές στα προβλήματά μας και αν δεν το κάνουμε εμείς, θα μας το επιβάλλουν οι Αμερικανοί και οι Κινέζοι, επισήμανε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς.
Για τη δυσπιστία που παρατηρείται ως προς το ευρωπαϊκό όραμα ο κ. Σχοινάς τόνισε πως κανένα κράτος μέλος της Ε.Ε., μπορεί από μόνο του να ανταπεξέλθει, να διαχειριστεί πολιτικές απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας και πως ο ευρωπαϊκός τρόπος ζωής είναι ότι η Ευρώπη αντιπροσωπεύει σήμερα έναν φάρο φωτός σε έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο σκοτεινός.
Σε ό,τι αφορά στην ελληνική κοινωνία παρατήρησε πως «δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να αισθανθούμε την Ευρώπη ως ένα συστατικό στοιχείο της ταυτότητας μας».
Σε μια εκ βαθέων συζήτηση, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 60 χρόνων του Συλλόγου Αποφοίτων της Γερμανικής Σχολής Θεσσαλονίκης, ο Μαργαρίτης Σχοινάς αποκάλυψε πως το γεγονός που τον «σφράγισε» ήταν η υπογραφή της Συνθήκης προσχώρησης της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ το 1979: «Είδα την τελετή υπογραφής στην ασπρόμαυρη τηλεόραση του σπιτιού μου σε ηλικία 17 ετών και εκεί γύρισα και είπα στην ομήγυρη ότι εγώ θα ασχοληθώ, θα δουλέψω για την Ευρώπη.
Το αισθάνθηκα ως ένα κάλεσμα της γενιάς μου», είπε και εξήγησε: «Αυτό ξεπερνάει τη στόχευση μιας επαγγελματικής καριέρας. Ό,τι έκανα μετά το έκανα για να εξυπηρετήσω τη στόχευσή μου να δουλέψω για την Ευρώπη. Ποτέ δεν έβαλα στόχους μαξιμαλιστικούς θέσεων ή αξιωμάτων.
Πάντοτε κυνήγησα τις ιδέες μου. Τις υπερασπίστηκα πολλές φορές απέναντι σε πολύ αυστηρούς κριτές. Έκανα προεκλογική εκστρατεία ως υποψήφιος ευρωβουλευτής σε πολύ δύσκολες περιοχές. Έχω μιλήσει σε ακροατήρια όπου μου πέταξαν νερό, τενεκεδάκια, αλλά ποτέ δεν άλλαξα τη στόχευσή μου στην Ευρώπη».
Για τη γενιά των σημερινών μαθητών υπογράμμισε πως η πρόκληση είναι να ηγηθεί της μετάβασης της Ελλάδας προς μια οικονομία πιο πράσινη, χωρίς λιγνίτη και άνθρακα, για μια Ελλάδα πιο ψηφιακή , πιο ανοιχτόμυαλη.
Η Θεσσαλονίκη αρέσει όλο και πιο πολύ
«Τα τελευταία χρόνια αυτό που προσλαμβάνω είναι ότι η Θεσσαλονίκη αρέσει όλο και πιο πολύ», δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν και επικαλέστηκε αυτά που λένε οι ξένοι για την πόλη. Τριάντα χρόνια πετάει συνεχώς με αεροπλάνα και οι 8 στους 10 από όσους συναντάει στα αεροδρόμιο του λένε «α, ρε τυχεράκια!!!», μόλις μαθαίνουν ότι προορισμός του είναι η Θεσσαλονίκη.
Στα αρνητικά συμπεριέλαβε το ότι, όπως είπε: «η Θεσσαλονίκη δεν έχει ακόμα συμφιλιωθεί με το γεγονός ότι πρέπει να αποδεχθούμε όλους τους γείτονές μας» και σημείωσε: «Τούρκοι, Βούλγαροι, Βορειομακεδόνες, Αλβανοί, Σέρβοι, θέλουν όλοι να έρθουν εδώ. Και είναι χαρά μας και καμάρι μας και υπερηφάνεια μας, που έρχονται. Αυτοί είναι ευλογία. Πρέπει να δουλέψουμε για να τους κρατήσουμε. Όσο η μεσαία τάξη στις γειτονικές χώρες ανεβαίνει κι αργά ή γρήγορα η Ρουμανία και η Βουλγαρία θα μπουν στο Σένγκεν, αυτά που βλέπουμε σήμερα είναι πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που θα δούμε σε λίγα χρόνια στη Θεσσαλονίκη, ως κέντρο μιας ευρύτερης αγοράς κινητικότητας περίπου 25.000.000 Ευρωπαίων από τη Ν.Α. Ευρώπη».
«Υπερασπίζομαι τον τόπο μου στην ομορφιά του, όχι στην ασχήμια του», τόνισε και δήλωσε ότι είναι πολύ αισιόδοξος για το μέλλον της Θεσσαλονίκης: «Δεν νομίζω ότι το ισοζύγιο των αρνητικών που βλέπουμε στην καθημερινότητα πρέπει να μας οδηγήσει σε μια τάση αυτομαστιγώματος, κάθε άλλο», είπε ο κ. Μαργαρίτης και συνέχισε: «Το μεγάλο ατού της Θεσσαλονίκης είναι ότι η Θεσσαλονίκη είναι η μόνη ελληνική πόλη. Η Αθήνα είναι 10.000 χωριά μαζί. Εμείς είμαστε μια πόλη που έχει ενότητα, έχει συνεκτικότητα στον αστικό της ιστό, μια κοινωνία που γνωρίζεται, έχει πολλές κοινωνικές ομάδες που γνωρίζονται».
Να ξαναγίνει η δημόσια παιδεία φυτώριο γι’ αυτούς που δεν μπορούν να πληρώσουν την ιδιωτική
Κατά τη δική του εκτίμηση το παιγνίδι στη δημόσια εκπαίδευση χάθηκε τη δεκαετία του 1980, διότι στο όνομα μιας «βλακώδους δημοκρατικότητας» κατέβηκαν όλα τα στάνταρ προς τα κάτω: «Τη δεκαετία του 1980 μπήκε ιός ότι το δημόσιο σχολείο δεν είναι ένα σχολείο που ο λαός βοηθάει αυτούς που το έχουν ανάγκη πιο πολύ να ξεχωρίσουν, αλλά ένα σχολείο που καταχώνει προς τα κάτω τους πάντες στο όνομα μιας «δημοκρατικότητας», εκεί χάθηκε το παιγνίδι. Και ακόμα δεν έχει κερδηθεί το παιγνίδι της αριστείας στη δημόσια εκπαίδευσης της χώρας μας. Γιατί τώρα ουσιαστικά την αριστεία την απολαμβάνουν μόνον αυτοί που έχουν τα μέσα να την πληρώνουν στα καλά ιδιωτικά σχολεία», επισήμανε.
Αναφέρθηκε στη συζήτηση που είχε με την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως και σημείωσε: «Η Νίκη είναι ένα εξαιρετικό μυαλό, μια νέα και πολύ δυναμική γυναίκα, η οποία προέρχεται και αυτή από το ιδιωτικό σχολείο. Της είπα, το μεγάλο στοίχημα για σένα, Νίκη, είναι να ξανακάνεις τη δημόσια παιδεία ένα φυτώριο γι αυτούς που δεν μπορούν να πληρώσουν την ιδιωτική παιδεία. Για τους καλούς που μέσα από τη δημόσια παιδεία θέλουν να ξεχωρίσουν».
«Αυτό είναι το στοίχημα για το μέλλον. Το δημόσιο σχολείο συνεχίζει να βγάζει καλά μυαλά. Το ζητούμενο είναι να μπορεί να δίνει ευκαιρίες καλές για τα καλά μυαλά και αυτών των οικογενειών. Χρειαζόμαστε ένα δημόσιο σχολείο θερμοκήπιο, όχι ένα σχολείο μπουλντόζα», τόνισε ο κ. Σχοινάς.